ارزیابی انرژی دریافتی و ظرفیت کار فیزیکی پرسنل نیروهای مسلح در طی دوره آموزش نظامی

Abstract

زمینه و هدف: تناسب افراد با کار از مهمترین اهداف ارگونومی می‌باشد تا فرد در محیط کاری متناسب با انرژی خود فعالیت نماید. از جمله مهمترین عوامل موثر بر عملکرد جسمانی و شناختی افراد، رژیم غذایی و تغذیه می‌باشد. بنابراین برآورد میزان انرژی دریافتی افراد و بهبود خدمات تغذیه در عملکرد افراد موثر خواهد بود. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی انرژی دریافتی افراد نظامی در طی دوره آموزشی و تعیین اثر دوره آموزشی بر ظرفیت کار فیزیکی آنان می‌باشد. روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-مقطعی می‌باشد. در این مطالعه تعداد 150 نفر از کارکنان مرد رسته‌های پیاده ارتش و سپاه شامل سرباز و رسمی مورد بررسی قرار گرفتند. ارزیابی انرژی دریافتی از طریق نرم‌افزار تخصصی آنالیز جیره‌های غذایی Nutrition4 انجام شد. همچنین اندازه‌گیری ظرفیت کار جسمانی در ابتدا و انتهای دوره آموزشی با استفاده از دستگاه تردمیل انجام شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان انرژی دریافتی افراد نظامی رسته پیاده از طریق مواد غذایی 3252 کیلوکالری می‌باشد که این مقدار کمتر از میزان موردنیاز کارکنان به منظور انجام فعالیت‌های جسمانی تعیین‌شده برای آنان می­باشد. همچنین مشخص شد ظرفیت کار جسمانی و حداکثر توان هوازی کارکنان در طی این دوره آموزشی افزایش پیدا کرده است (P<0.05). ارزیابی مقادیر اندازه‌گیری شده ضربان قلب (قبل و بعد از تست) در ابتدا و پایان دوره آموزشی نشان داد، تعداد ضربان قلب افراد در پایان دوره آموزشی به طور معناداری کاهش پیدا کرده است (P<0.05). نتیجه‌گیری: با افزایش انرژی دریافتی از طریق مواد غذایی می‌توان علاوه­بر تأمین نیازهای اولیه افراد نظامی، توانایی لازم جهت انجام فعالیت‌های رزمی را در آنان افزایش داد. همچنین با توجه به اینکه طبق نتایج به­دست آمده با افزایش سن توان هوازی افراد کاهش پیدا می‌کند می‌بایست در مورد شدت فعالیت‌های جسمانی افراد تحصیل‌کرده که سن آن‌ها بالا می‌باشد بازبینی صورت گیرد تا از خستگی و احتمال کاهش شاخص توده جسمانی جلوگیری به عمل آید.