مقایسه اثر بخشی آموزش زوج درمانی شناختی ـ رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی در زنان باردار

Abstract

مقدمه: دوران بارداری با تغییرات جسمانی و روان‌ شناختی بسیاری همراه است. بنابراین زنان باردار ممکن است با مسائل و مشکلات زیادی ازجمله کاهش عملکرد جنسی مواجه باشند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش زوج‌ درمانی شناختی-رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی در زنان باردار انجام شد. روش کار: بدین منظور طی یک پژوهش نیمه‌ تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل، از بین جامعه آماری (زنان باردار نخست‌زا) با لحاظ‌ نمودن ملاک‌های ‌ورود به پژوهش، به شیوه نمونه گیری در دسترس ۶۰ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در سه گروه ۲۰ نفره (دو گروه مداخله و یک گروه کنترل) جایگزین شدند. در ادامه در طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه‌ای، به یک گروه مداخله آموزش شناختی-رفتاری و به گروه دیگر مدل EIS آموزش داده شد، در حالی که گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده برای جمع‌آوری داده‌ها ‌در پیش‌آزمون-پس‌آزمون، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان بود. داده‌ها ‌با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۳ در سطح معناداری ۰/۰۵ تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها ‌نشان داد که هر دو رویکرد شناختی-رفتاری و مدل EIS بر عملکرد جنسی و خرده‌ مقیاس‌های ‌آن (میل جنسی، برانگیختگی جنسی، رطوبت مهبلی، ارگاسم، رضایت جنسی، مقاربت دردناک) مؤثر هستند (۰/۰۵<P) و بین اثر بخشی آنها در این زمینه تفاوت وجود دارد. مدل EIS با میانگین و انحراف‌معیار ۱/۸۵± ۲۴/۰۸ نسبت به رویکرد شناختی-رفتاری با میانگین و انحراف ۱/۱± ۱۷/۵۸ تأثیر بیشتری بر عملکرد جنسی داشت. نتیجه گیری: بنابراین می‌توان نتیجه گرفت با وجود تفاوت بین دو رویکرد شناختی-رفتاری و مدل EIS هردو در زمینه عملکرد جنسی و خرده‌ مقیاس‌های ‌آن مؤثر هستند اما با توجه به اثربخشی بیشتر مدلEIS می‌توان از آن در دوران بارداری به عنوان روش کارآمدتر در کنار سایر مراقبت‌ها استفاد کرد.