نوع شناسی رفتار و نگرش کشاورزان نسبت به سلامت حرفه ای کشاورزی در استان کرمانشاه

Abstract

چکیده زمینه و هدف: در سراسر جهان کشاورزی یکی از مشاغل مهم و در عین حال پر حادثه به­شمار می­رود. رفتار سلامت حرفه­ای از جمله مهم­ترین، عواملی است که بر بروز حوادث و بیماری­های ناشی از کار کشاورزی مؤثر است. لذا، هدف مطالعه حاضر بررسی نوع ­شناسی نگرش و رفتار سلامت حرفه­ای کشاورزان استان کرمانشاه، ایران بود. روش بررسی: تحقیق حاضر به شیوه توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را کشاورزان استان کرمانشاه، ایران (N= 126900) تشکیل دادند که حجم نمونه 382 کشاورز تعیین گردید (n= 382). ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق­ساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصین بهداشت حرفه­ای و پایایی آن از طریق انجام یک مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تأیید گردید. برای گزارش و تجزیه­وتحلیل داده­ها از ضریب تغییرات، انحراف معیار، میانگین رتبه­ای و نیز آزمون تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. یافته­ ها: یافته­ها نشان داد که کشاورزان از چهار نوع نگرش بوم­گرایانه (16/11)، اقتصادگرا (79/13)، کارمحور (38/17) و سلامت­محور (29/14) و چهار الگوی رفتاری ساختارمند (73/20)، انگیزشی (27/8)، پیشگیرانه (08/10) و خودمحورانه (25/14) پیرامون سلامت حرفه­ای پیروی می­کنند. تبیین کل واریانس نگرش­ها 34/53 درصد و رفتار 64/56 درصد بود. نتیجه­ گیری: می­توان نتیجه گرفت که کشاورزان نگرش­های متفاوتی را نسبت به سلامت حرفه­ای در محیط کار دارند و براساس آن الگوهای رفتاری متنوعی را در محیط کار بروز می­دهند. می­توان پیشنهاد داد که دست­اندرکاران بخش کشاورزی و بهداشت با مشارکت یکدیگر به تغییر نگرش­های مغایر با سلامت حرفه­ای کشاورزی بپردازند. برای بروز رفتارهای سلامت حرفه­ای اقدامات حمایتی و پشتیبانی بخش دولتی و خصوصی می­توانند الگوهای رفتاری کشاورزان را به سمت رفتارهای ساختارمند و پیشگیرانه تغییر دهد.