نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدالهی گازاری, مریمfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.contributor.authorرستمی, رضاfa_IR
dc.contributor.authorقدیری, فرهادfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T13:18:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T13:18:29Z
dc.date.available1400-12-14T13:18:28Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T13:18:29Z
dc.date.issued2021-09-01en_US
dc.date.issued1400-06-10fa_IR
dc.identifier.citationعبدالهی گازاری, مریم, رجبی, حمید, قراخانلو, رضا, رستمی, رضا, قدیری, فرهاد. (1400). تاثیر دو پروتکل فعالیت بدنی حاد بر توجه انتخابی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی. مجله علوم پزشکی رازی, 28(6), 70-82.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6321-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/876523
dc.description.abstractزمینه و هدف: اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی (ADHD) ناشی از قطع رشد مغزی در توسعه عصب مرکزی است که نارسایی هایی را در میزان توجه به ویژه توجه انتخابی این کودکان به وجود می آورد. چنانچه هدف از انجام پژوهش حاضر نیز بررسی تأثیر دو پروتکل فعالیت بدنی حاد بر توجه انتخابی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش‌فعالی بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان 8 تا 12 سال مبتلا به اختلال ADHD مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی آتیه درخشان ذهن تهران بود. از این میان 24 کودک ADHD ترکیبی به صورت هدفدار در دسترس که شرایط لازم را دارا بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی در سه گروه فعالیت تناوبی شدید، فعالیت جسمانی شناختی و گروه کنترل (هر کدام 8 نفر) تقسیم شدند. گروه‌های آزمایش قبل و بعد از شرکت در فعالیت بدنی و گروه کنترل پس از حضور در شرایط کنترل، با استفاده از آزمون استروپ مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌های حاصل به منظور بررسی تغییرات درون‌گروهی از طریق آزمون تی وابسته و برای بررسی تفاوت‌های بین گروهی از طریق تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) به وسیله نرم‌افزار SPSS 20 تحلیل شد. سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: نتایج پژوهش کاهش معنی‌داری را در خرده آزمون‌های زمان واکنش (010/0P=) و خطا (002/0P=) در گروه فعالیت تناوبی شدید نشان داد. همچنین کاهش معنی‌داری در زمان تداخل در گروه فعالیت جسمانی شناختی مشاهده شد (010/0P=). در مقایسه بین گروهی نتایج، تفاوت معنی‌داری بین خرده آزمون‌های مورد بررسی در گروه‌های تحقیق نشان داده نشد. نتیجه‌گیری: بنابراین نتایج پژوهش بیانگر این مطلب است که شرکت در یک جلسه پروتکل‌های فعالیت بدنی تناوبی شدید و فعالیت جسمانی شناختی به ترتیب می‌توانند منجر به بهبود توجه انتخابی و تسهیل عملکرد در کودکان ADHD شوند.  fa_IR
dc.format.extent1028
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectADHDfa_IR
dc.subjectفعالیت تناوبی شدیدfa_IR
dc.subjectفعالیت جسمانی شناختیfa_IR
dc.subjectتوجه انتخابیfa_IR
dc.subjectآزمون استروپfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.titleتاثیر دو پروتکل فعالیت بدنی حاد بر توجه انتخابی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/بیش فعالیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه خوارزمی، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue6
dc.citation.spage70
dc.citation.epage82


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد