نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایران نژاد, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorحمیدی پور, رحیمfa_IR
dc.contributor.authorحیدری, حسنfa_IR
dc.contributor.authorداوری, حسینfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T13:17:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T13:17:55Z
dc.date.available1400-12-14T13:17:54Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T13:17:55Z
dc.date.issued2021-07-01en_US
dc.date.issued1400-04-10fa_IR
dc.identifier.citationایران نژاد, زهره, حمیدی پور, رحیم, حیدری, حسن, داوری, حسین. (1400). هم سنجی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان هیجان مدار و آموزش گروهی مبتنی بر درمانACT بر دلبستگی، صمیمیت و رضایت جنسی در زنان مبتلا به بی میلی جنسی. مجله علوم پزشکی رازی, 28(4), 13-23.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-6531-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/876493
dc.description.abstractزمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان هیجان­مدار و آموزش گروهی مبتنی بر درمان ACT بر دلبستگی، صمیمیت و رضایت جنسی در زنان مبتلا به بی­میلی جنسی در زنان نجف­آباد انجام شد. روش: جامعه آماری متشکل از تمامی زنان متاهل شهر نجف­آباد در سال 1398 بود که به مرکز مشاوره ماهور شهر نجف­آباد مراجعه کرده بودند. تعداد 40 نفر از زنانی که دارای نمره پایینی در مقیاس رابطه جنسی هاگز و استل بوده و تشخیص بی­میلی جنسی برای آنها تأیید شد، با استفاده از نمونه­گیری دردسترس انتخاب و بصورت تصادفی در گروه­ها جایگذاری شدند. ابزار به کار رفته در پژوهش پرسشنامه سبک­های دلبستگی کولینز و رید، پرسشنامه صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر و شاخص عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران بودند که در پیش­آزمون و پس­آزمون با رعایت اصول اخلاقی پژوهش بر روی اعضای نمونه پژوهش انجام شد. جهت تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره در سطح معناداری (05/0=α) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد که مداخلات ارائه شده بر گروه­های آزمایش توانسته تاثیر معناداری بر بهبود میانگین صمیمیت زناشویی (001/0>p) و رضایت جنسی (001/0>p) داشته باشد. این مداخلات بر میانگین سبک­های دلبستگی ایمن (001/0>p)، اجتنابی (05/0>p) و دوسوگرا (001/0>p) نیز اثربخشی معناداری داشتند. همچنین مشخص شد که مداخلات ارائه شده بر گروه­های آزمایش، تنها در بهبود صمیمیت زناشویی تفاوت معناداری داشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی معنادار مداخلات ارائه شده بر متغیرهای پژوهش، به نظر میرسد اجرای این روش گروه درمانی در سطوح گسترده جامعه می تواند سلامت روان زنان جامعه را بهبود بخشد.fa_IR
dc.format.extent890
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآموزش گروهی مبتنی بر درمان ACTfa_IR
dc.subjectصمیمیت زناشوییfa_IR
dc.subjectرضایت جنسیfa_IR
dc.subjectسبک‌های دلبستگیfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleهم سنجی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان هیجان مدار و آموزش گروهی مبتنی بر درمانACT بر دلبستگی، صمیمیت و رضایت جنسی در زنان مبتلا به بی میلی جنسیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده فرهنگیان، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، خمین، ایرانfa_IR
dc.citation.volume28
dc.citation.issue4
dc.citation.spage13
dc.citation.epage23


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد