نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصادق زاده, غزالهfa_IR
dc.contributor.authorرحمتی, سمیهfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی بلبان آباد, امجدfa_IR
dc.contributor.authorدرویشی, ابراهیمfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T10:10:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T10:10:05Z
dc.date.available1400-12-14T10:10:05Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T10:10:05Z
dc.date.issued2021-10-01en_US
dc.date.issued1400-07-09fa_IR
dc.identifier.citationصادق زاده, غزاله, رحمتی, سمیه, صادقی, فاطمه, محمدی بلبان آباد, امجد, درویشی, ابراهیم. (1400). ارزیابی بار کاری ذهنی و فرسودگی شغلی کارکنان درمانی در دوران پاندمی کووید-19 در ایران. مجله ارگونومی, 9(2), 1-16. doi: 10.30699/jergon.9.2.1fa_IR
dc.identifier.issn1735-1960
dc.identifier.issn2345-5365
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30699/jergon.9.2.1
dc.identifier.urihttp://journal.iehfs.ir/article-1-819-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/868083
dc.description.abstractزمینه و هدف: پاندمی و بحران ناشی از کرونا با به چالش کشیدن تشکیلات و تمهیدات بهداشتی و درمانی، باعث تلفات انسانی ناگوار در سطح جهان و ایران شده است. هدف این مطالعه، ارزیابی بار کار ذهنی و فرسودگی شغلی کارکنان درمانی در دوران پاندمی کووید-۱۹ در ایران است. روش کار:  پژوهش توصیفی ـ تحلیلی حاضر بر روی ۵۱۰ نفر از کارکنان درمانی و تشخیصی که به صورت تصادفی انتخاب شدند، در سه شهر تهران، اصفهان و سنندج در طول ماه های مرداد، شهریور و مهر سال ۱۳۹۹ انجام شد. ارزیابی فشار روانی کار و فرسودگی شغلی به ترتیب با استفاده از نرم‌افزار  NASA-TLXو فرسودگی شغلی ماسلاچ انجام شده است. از آزمون‌های آماری t-test، ANOVA و رگرسیون خطی چندمتغیره برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به کمک بسته نرم‌افزاری STATA۱۴  استفاده شد. یافته‌ها:  میانگین بار کار ذهنی در کارکنان دارای ارتباط با بیماران مبتلا به کرونا، ۸/۱±۸۳/۷ و در افراد بدون ارتباط، ۹/۶±۷۹/۹ برآورد شد که از نظر آماری معنی‌دار بود. میانگین فرسودگی شغلی در آن‌ها، به‌ترتیب ۱۶/۲±۷۹/۶ و ۱۶/۹±۷۹/۷ بود. نتایج حاصل از رگرسیون خطی نشان داد که  متأهل بودن (۶/۵۷-=coefficient، ۰/۰۰۳= value P)، اشتغال به صورت طرحی (۱۲/۷۱-=coefficient، ۰/۰۰۲=P value) رابطه معکوس و کار در بیمارستان‌های اصفهان (۲۱/۱۲=coefficient، ۰/۰۰۱<P value) رابطه مستقیمی با فرسودگی شغلی داشتند. جنسیت زن (۳/۶۱=coefficient، ۰/۰۰۱<P value)، داشتن ارتباط با بیماران کرونایی (۵/۹=coefficient، ۰/۰۰۱ value<P) رابطه ای مستقیم با میزان کار ذهنی داشتند. نتیجه‌گیری: همه‌گیری کووید-۱۹ بر ابعاد مختلف فیزیکی و روانی کاری کارکنان درمانی، به ویژه زنان و کارکنان متأهل تأثیر گذاشته است؛ از این رو انجام مداخلات روان‌شناختی و اقدامات حمایتی برای حفظ سلامتی کارکنان در دوران همه‌گیری و بعد از آن ضروری است. fa_IR
dc.format.extent774
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله ارگونومیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Ergonomicsen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30699/jergon.9.2.1
dc.subjectکووید-19fa_IR
dc.subjectفشار روانی کاریfa_IR
dc.subjectفرسودگی شغلیfa_IR
dc.subjectکارکنان درمانیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleارزیابی بار کاری ذهنی و فرسودگی شغلی کارکنان درمانی در دوران پاندمی کووید-19 در ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان‎شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان‎شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روان‎شناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران، darvishi.hse@gmail.comfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue2
dc.citation.spage1
dc.citation.epage16


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد