تاثیر یک دوره تمرین دایره ای بر مولفه های عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی دیپلژی اسپاستیک

Abstract

مقدمه فلج مغزی (CP) یک اختلال حرکتی است که حاصل آسیب‌های غیر پیشرونده‌ی حرکتی با منشا آسیب مغزی قبل، حین یا بلافاصله پس از تولد می‌باشد. تمرینات ورزشی نقش بسزایی در بهبودی حرکتی دارد. این مطالعه نیز به منظور بررسی اثر یک دوره تمرینات دایره‌ای بر عملکرد حرکتی درشت کودکان فلج مغزی انجام شد. مواد و روش‌ها این کارآزمایی بالینی روی 34 کودک فلج مغزی انجام شد که به دو گروه مساوی 17 نفره آزمون (تمرین دایره‌ای و یک جلسه در هفته کاردرمانی) و کاردرمانی (یک جلسه در هفته) تقسیم شدند. از ابزار GMFM-88 برای ارزیابی تغییرات عملکرد حرکتی درشت قبل و بعد از 12 هفته تمرین، استفاده شد. تمرینات دایره‌ای که 3 دور و هر دور متشکل از 6 ایستگاه 30 ثانیه‌ای و وقفه‌ی 30 ثانیه‌ای بین ایستگاه‌ها بود، هفته‌ای سه جلسه و به مدت 12 هفته انجام شد. یافته‌ها نتایج آزمون‌های آماری نشان داد که همه اجزای عملکرد حرکتی درشت در گروه آزمون و نیز در گروه کاردرمانی (به جز عملکرد طاقباز و غلطیدن) بهبود معنی‌دار داشت (05/0P <)، لیکن در مقایسه بین گروهی بهبود معنی‌داری در عملکرد حرکتی درشت و اجزای آن در گروه آزمون در مقایسه با گروه کاردرمانی مشاهده شد (01/0=p). نتیجه‌گیری نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات دایره‌ای به همراه کاردرمانی می تواند موجب بهبود بیشتر در عملکرد حرکتی درشت در کودکان فلج مغزی دیپلژی اسپاستیک در مقایسه با کاردرمانی شد.