نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, مجتبیfa_IR
dc.contributor.authorگودرزی, محمد تقیfa_IR
dc.contributor.authorکسائی, سید مهردادfa_IR
dc.contributor.authorجعفری حیدرلو, علیfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T07:20:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T07:20:27Z
dc.date.available1400-12-14T07:20:26Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T07:20:27Z
dc.date.issued2021-09-01en_US
dc.date.issued1400-06-10fa_IR
dc.identifier.citation(2021). scientific magazine yafte, 23(4), 45-57. doi: 10.32592/Yafteh.2021.23.4.4en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/Yafteh.2021.23.4.4
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-3250-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/861324
dc.description.abstractمقدمه: سرطان کلورکتال یکی از شایع ترین سرطان‌های دستگاه گوارش در جهان است که شیوع بالایی در افراد میانسال دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی و مقایسه ی تغییرات در سطح سرمی CEA و CA19-9، به عنوان دو تومور مارکر مهم، در تشخیص مراحل مختلف سرطان کلورکتال بود. مواد و روش ­ها: این مطالعه از نوع مطالعات علوم پایه بود، که در آن 67 بیمار بستری مبتلا به سرطان کلورکتال مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا نمونه‌های بافتی و نمونه‌های خون سیاهرگی بیماران جمع آوری  شد. سپس تومورمارکرهای CEA و CA19-9 به روش سنجش فلورسانس وابسته به آنزیم  (ELFA)اندازه گیری شد و تغییرات سلولی با رنگ آمیزی H&E مطالعه شد. یافته ­ها: از 67 بیمار مبتلا، به ترتیب 6/57 % مرد و 3/43% زن بودند که 7/59% آن‌ها ( 40 نفر) بالای 61 سال سن داشتند. شایع ترین محل درگیری بافتی، رکتوم و سیگموئید بود. در فاز حاد بیماری، تعداد گلبول‌های قرمز (0091/0P=) و سطح هموگلوبین (141/0P=) کاهش یافت، در حالی که تعداد پلاکت‌ها بدون تغییر باقی ماند (212/0P=). همچنین مقادیر لنفوسیت و نوتروفیل در ابتدا افزایش و سپس کاهش نشان دادند. یافته‌ها نشان داد که ارتباط معناداری بین این دو تومورمارکر و سطوح بیماری وجود دارد. بحث و نتیجه­ گیری: نتایج ما نشان داد که اگرچه این مارکرهای توموری، فاکتورهای مناسبی برای تشخیص سرطان کلورکتال در مراحل اولیه ی این بیماری نیستند، ولی از آنها می‌توان به عنوان دو مارکر مهم برای تشخیص پیشرفت بیماری استفاده کرد.fa_IR
dc.format.extent331
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/Yafteh.2021.23.4.4
dc.subjectسرطان کلورکتالfa_IR
dc.subjectتومورمارکرfa_IR
dc.subjectCEAfa_IR
dc.subjectCA19-9fa_IR
dc.subjectعلوم آزمایشگاهیfa_IR
dc.titleتغییرات در سطوح سرمی مارکرهای توموری CEA و CA19-9 بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال در مراحل مختلف بیماریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوشیمی و ژنتیک، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیوشیمی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، همدان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبیمارستان امام خمینی، بخش گوارش، بخش داخلی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue4
dc.citation.spage45
dc.citation.epage57


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد