نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآقاصفی, میناfa_IR
dc.contributor.authorطهماسبی فرد, زهراfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-10T21:54:58Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-01T21:55:08Z
dc.date.available1400-12-10T21:54:58Zfa_IR
dc.date.available2022-03-01T21:55:08Z
dc.date.issued2021-12-01en_US
dc.date.issued1400-09-10fa_IR
dc.identifier.citationآقاصفی, مینا, طهماسبی فرد, زهرا. (1400). تعیین فراوانی ژن‌های همولیزین آلفا، بتا و دلتا در استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک جدا شده از نمونه‌های زخم و ادرار بیماران. فصلنامه علوم پزشکی, 31(4), 406-412. doi: 10.52547/iau.31.4.406fa_IR
dc.identifier.issn1023-5922
dc.identifier.issn2008-3386
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.52547/iau.31.4.406
dc.identifier.urihttp://tmuj.iautmu.ac.ir/article-1-1897-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/847618
dc.description.abstractسابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از باکتری­های پاتوژن است که با فاکتورهای ویرولانس نظیر توکسین­ها و پپتیدها می­تواند غشاء سلول­های میزبان را هدف قرار دهد. در این تحقیق میزان فراوانی ژن­های همولیزین آلفا، بتا و دلتا در استافیلوکوک اورئوس­های مقاوم به آنتی بیوتیک­های جدا شده از نمونه‌های ادرار و زخم بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه ۱۰۰ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به آنتی­بیوتیک (تتراسایکلین، پنی­سیلین، جنتامایسین، کوتریموکسازول، توبرامایسین و سیپروفلوکساسین) از نمونه­های زخم و ادرار بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاههای تشخیص طبی به کمک تست­های تشخیصی جداسازی شد. سپس حساسیت آنتی­بیوتیکی آنها به روش دیسک دیفیوژن بر اساس جدول CLSI تعیین شد. بعد از بررسی MIC و MBC نمونه­ها، کشت تک کلنی برای نمونه­ها انجام گرفت و با استفاده از کیت تجاری، DNA آنها استخراج شد. با طراحی پرایمر­های اختصاصی، ژن­های همولیزین آلفا، بتا و دلتا در نمونه­ها تکثیر شدند و نتایج حاصله با آزمون­های آماری تحلیل شد.  یافته­ ها: در جدایه­های استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین مقاومت در برابر کوتریموکسازول با 63 % و بیشترین حساسیت به پنی سیلین با 53 % دیده شد. بین مقاومت به آنتی­بیوتیک­های تتراسایکلین و کوتریموکسازول و سن رابطه آماری معنی­داری دیده شد و همچنین سیپروفلوکساسین در زنان مقاومت بیشتری نسبت به مردان نشان داد. فراوانی ژن­های همولیزین در hla  91 %، hlb 96 % وhld  99 % مشاهده شد. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد آنتی­بیوتیک پنی سیلین با 53% حساسیت، کاندید بهتری نسبت به سایر آنتی بیوتیک­هاست و فراوانی زیاد ژن­های همولیزین باید به عنوان یک نگرانی مهم در جامعه پزشکی در نظر گرفته شود..fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofMEDICAL SCIENCES JOURNALen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.52547/iau.31.4.406
dc.subjectآلفاهمولیزینfa_IR
dc.subjectبتاهمولیزینfa_IR
dc.subjectدلتا همولیزینfa_IR
dc.subjectاستافیلوکوکوس اورئوسfa_IR
dc.subjectميكروبيولوژيfa_IR
dc.titleتعیین فراوانی ژن‌های همولیزین آلفا، بتا و دلتا در استافیلوکوکوس اورئوس‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک جدا شده از نمونه‌های زخم و ادرار بیمارانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeموردي- شاهديfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد بیوتکنولوژی میکروبی، گروه زیست شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار زیست شناسی سلولی و مولکولی، گروه زیست شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایرانfa_IR
dc.citation.volume31
dc.citation.issue4
dc.citation.spage406
dc.citation.epage412


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد