نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاورعی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorطباطبایی, سید جلالfa_IR
dc.contributor.authorفلاحی, اسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorایمانی, علیfa_IR
dc.contributor.authorسید لر فاطمی, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-19T22:18:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-09T22:18:39Z
dc.date.available1400-03-19T22:18:39Zfa_IR
dc.date.available2021-06-09T22:18:39Z
dc.date.issued2013-02-19en_US
dc.date.issued1391-12-01fa_IR
dc.date.submitted2013-01-01en_US
dc.date.submitted1391-10-12fa_IR
dc.identifier.citationاورعی, مهدی, طباطبایی, سید جلال, فلاحی, اسماعیل, ایمانی, علی, سید لر فاطمی, لیلا. (1391). اثرات سمیت بور بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور در دو ترکیب پایه- پیوندک درخت بادام (Prunus dulcis Mill.). علوم باغبانی, 26(4), 440-447. doi: 10.22067/jhorts4.v0i0.18259fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.18259
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_31178.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/818256
dc.description.abstractسمیت بور یک عارضه مهم است که می تواند رشد گیاهان را در محیط‌های خشک و نیمه خشک محدود نماید. استفاده از پایه های متحمل که مانع از جذب یا انتقال بور به قسمت های هوایی گیاهان می شوند، سمیت بور در پیوندک را کاهش داده و به تبع آن تحمل مقادﻳر بیش از حد بور در منطقه ریشه افزایش می ﻳابد. بدین منظور، جهت ارزیابی اثرات سمیت بور بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور درخت بادام رقم فراگنس، آزمایشی با سه سطح بور (mg/L 20، 10، 25/0) از اسید بوریک و دو پایه بادام (GF677، Tuono) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاًً تصادفی با چهار تکرار در محیط کنترل شده به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که سمیت بور اثرات معنی داری بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور در درخت بادام داشت. با افزایش سطوح بور در محلول غذایی، صفات رویشی شامل درصد تولید برگ و رشد طولی شاخه اصلی به صورت معنی داری کاهش یافت. هر چند، ترکیب Fr/Tuono نسبت به Fr/GF677 کمتر تحت تأثیر قرار گرفت. همچنین، خصوصیات فیزیولوژیکی نظیر درصد نشت الکترولیت، محتوای پرولین و درصد نکروز برگ به صورت معنی داری در هر دو ترکیب پایه- پیوندک افزایش یافت. بر اساس نتایج حاصله، پایه GF677 به دلیل عدم کاهش جذب و یا انتقال مقادیر بیش از حد بور از سیستم ریشه به قسمت‌های هوایی پیوندک، حساسیت بالایی به سمیت بور داشته، در حالی که پایه Tuono از طریق مکانیسم توزیع ترجیحی بور در ریشه ها، مانع افزایش تجمع بور در برگ‌های جوان و بافت مریستمی شده و تا حدودی این اندام‌های حساس را در مقابل صدمات ناشی از سمیت بور حفظ کرده است. در نهایت، به نظر می‌رسد که در شرایط مقادیر بیش از حد بور پایه Tuono تحمل بالاتری نسبت به پایه GF677 دارد.fa_IR
dc.format.extent135
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v0i0.18259
dc.subjectبادامfa_IR
dc.subjectترکیبات پایه- پیوندکfa_IR
dc.subjectتوزیع بورfa_IR
dc.subjectرشدfa_IR
dc.subjectسمیت بورfa_IR
dc.titleاثرات سمیت بور بر رشد رویشی، خصوصیات فیزیولوژیکی و توزیع بور در دو ترکیب پایه- پیوندک درخت بادام (Prunus dulcis Mill.)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue4
dc.citation.spage440
dc.citation.epage447


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد