تغییرات عملکرد و صفات کیفی ذرت شیرین تحت تاثیر کود های ریز مغذی و روش مصرف آن ها

Abstract

به منظور بررسی اثرات آهن و روی و منگنز و روش مصرف آن ها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین (Zea mays saccharata)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه با 4 تکرار انجام شد. فاکتورها شامل روش مصرف کود (مصرف خاکی و محلول پاشی) و نوع کود ریز مغذی (بدون کاربرد کود به عنوان شاهد، کود سولفات روی، سولفات آهن، سولفات منگنز) بودند. مصرف خاکی ریز مغذی ها قبل از کاشت و محلول پاشی این عناصر طی دو مرحله (مرحله ساقه رفتن و مرحله قبل از ظهور گل تاجی) در حین داشت انجام گرفت. نتایج نشان داد که، اثر متقابل فاکتورهای آزمایشی بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد پروتئین و کارایی مصرف ریز مغذی ها در عملکرد دانه معنی دار شد. همچنین تحت تاثیر روش مصرف ریز مغذی ها، محلول پاشی این عناصر باعث افزایش عملکرد دانه، کلروفیل برگ، عملکرد قندهای محلول دانه، شاخص برداشت قند و کارایی مصرف ریز مغذی ها در عملکرد قند نسبت به کاربرد خاکی شد. در مورد صفات کلروفیل برگ، عملکرد قند های محلول دانه و شاخص برداشت قند هر سه نوع کود بکار رفته باعث افزایش معنی دار آن ها نسبت به شاهد شدند. شاخص برداشت دانه تحت تاثیر هیچ کدام از فاکتورهای آزمایش قرار نگرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از عناصر ریز مغذی موجب افزایش کیفیت و عملکرد اقتصادی در ذرت شیرین شد و محلول پاشی نسبت به مصرف خاکی نتایج بهتری را نشان داد.