بررسی اثر غلظت های مختلف آنتیموان بر برخی شاخص های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه هندوانه Citrullus lanatus Thunb.))

Abstract

انتشار وسیع آنتیموان در محیط‏زیست ناشی از فرایندهای طبیعی و فعالیت‌های انسانی می‌باشد. آنتیموان فلزی سنگین و سمی برای گیاهان، جانوران و انسان می‏باشد. به منظور بررسی تأثیر غلظت های مختلف آنتیموان بر فعالیت های رشد و نمو گیاه هندوانه، آزمایشی در قالب طرح کاملا″ تصادفی با سه تکرار انجام شد. گیاهچه های هندوانه در محیط کشت هیدروپونیک حاوی غلظت های مختلف آنتیموان (0، 25/0.، 5/0، 75/0، 1، 5/1، 2، 3، 4، 6 و 8 میلی‏گرم در لیتر) قرار گرفتند. بعد از چهار هفته نمونه‏های مورد نظر از بافت های برگ و ریشه گیاهان برداشت شده و جهت سنجش پارامترهای بیوشیمیایی و مورفولوژیکی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان دادند با افزایش غلظت آنتیموان درمحلول غذایی، کاهش غلظت کلروفیل و پارامترهای رشد در نمونه های مورد بررسی معنی دار بود )05/0 < (p. همچنین محتوای پرولین ریشه و بخش هوایی، با افزایش غلظت آنتیموان، به طور معنی داری افزایش یافت. افزایش غلظت آنتیموان در محیط کشت، موجب افزایش قابل توجه آنتیموان ریشه و بخش هوایی شد که این انباشت در ریشه ها بسیار بیشتر از بخش هوایی بود.