اثر کاربرد گوگرد به همراه مایه تلقیح تیوباسیلوس و کود دامی بر میزان عناصر غذایی برگ و شاخص های رشد رویشی نهال های خرما رقم برحی

Abstract

چکیده خاک های اغلب مناطق ایران، بویژه نخلستان ها، جزء خاکهای آهکی محسوب می شود. بالا بودن pH این نوع خاکها، تثبیت عناصر غذایی و کاهش جذب آن توسط گیاه درپی داشته است. یافته های محققین تاکنون نشان داده که کاربرد گوگرد در خاک و اکسایش آن، باعث کاهش موضعی pH در منطقه ریزوسفر گیاه و افزایش قابلیت جذب عناصر غذایی توسط گیاه گردیده است. این آزمایش با هدف مطالعه اثر کاربرد گوگرد پودری به همراه مایه تلقیح تیوباسیلوس و با نسبت های مختلف از کود دامی بر میزان عناصر غذایی برگ و شاخص های رشد رویشی خرمای رقم برحی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی شامل 4 تیمار و 4 تکرار ( هر تکرار شامل 2 درخت) بر روی 32 نهال حاصل ازکشت بافت، به مدت 3 سال در اهواز اجرا گردید. تیمار های آزمایشی عبارت بودند از: تیمار 1= تیمار شاهد، شامل مصرف 40 کیلوگرم کود دامی برای هر نهال بر اساس توصیه عمومی منطقه، تیمار 2= تیمار شاهد بعلاوه گوگرد پودری به میزان 10 درصد وزنی کود دامی مورد استفاده و مایه تلقیح تیوباسیلوس، تیمار 3 = تیمار شاهد بعلاوه گوگرد پودری به میزان 20 درصد وزنی کود دامی مورد استفاده و مایه تلقیح تیوباسیلوس و تیمار4= تیمار شاهد بعلاوه گوگرد پودری به میزان 30 درصد وزنی کود دامی مورد استفاده و مایه تلقیح تیوباسیلوس. نتایج نشان داد کاربرد گوگرد به همراه مایه تلقیح تیوباسیلوس و با نسبت های مختلف از کود دامی توانسته است توانایی نخل خرما در جذب عناصر غذایی از جمله فسفر، پتاسیم، روی و منگنز از خاک افزایش داده و در نهایت باعث بهبود وضعیت تغذیه ای آن گردد. بهبود وضعیت تغذیه نهال ها، افزایش شاخص های رشد شامل تعداد و طول برگ، تعداد و طول برگچه و ارتفاع نهال و در مجموع تسریع در رشد رویشی نهال در پی داشته است. از بین تیمار های آزمایشی، تیمار 2 با مصرف میزان گوگرد کمتر نسبت یه سایر تیمار های حاوی گوگرد و بیشترین تاثیر مثبت بر میزان عناصر غذایی برگ و خصوصیات رشد رویشی نخل خرما به عنوان بهترین تیمار معرفی گردید.

واژه های کلیدی: نخل خرما، گوگرد پودری، مایه تلقیح تیوباسیلوس، رشد رویشی