تأثیر ساکارز و اسید سالیسیلیک بر ماندگاری و کیفیت پس از برداشت گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria cv. Stratus)

Abstract

آلسترومریا یکی از مهم ترین گل های شاخه بریده می باشد که به کمک برخی مواد می توان ماندگاری آن را افزایش داد. این پژوهش با هدف مطالعه اثر برخی محلول های شیمیایی در پس از برداشت گل های بریدنی آلسترومریا رقم استراتوس به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور ساکارز ) 0، 5، 10 و 15 گرم در لیتر( و اسید سالیسیلیک )0، 100، 200 و 400 میلی گرم در لیتر (در سه تکرار اجرا گردید. ماندگاری، محتوای نسبی آب برگ و گلبرگ، نشت الکترولیت برگ و گلبرگ، جذب محلول، محتوای کلروفیل و درصد زردی برگ بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر ساکارز فقط بر نشت الکترولیت گلبرگ و میزان کلروفیل معنی دار شد. اثر اسید سالیسیلیک بر تمام صفات به جز نشت الکترولیت گلبرگ در سطح یک درصد معنی دار شد. اثر متقابل ساکارز و اسید سالیسیلیک بر تمام صفات در سطح پنج درصد تأثیر معنی دار داشت. نتایج نشان داد که تیمار 15 گرم در لیتر ساکارز بیش‌ترین میزان کلروفیل a و کم‌ترین نشت الکترولیت گلبرگ را دارا بود. تیمار 400 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک بیش‌ترین ماندگاری، محتوای نسبی آب برگ و گلبرگ، کلروفیل، جذب محلول و کم‌ترین نشت الکترولیت برگ و زردی برگ را نسبت به شاهد نشان داد. تیمار 15 گرم در لیتر ساکارز همراه با 400 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک بیش‌ترین ماندگاری، جذب محلول و کم‌ترین نشت الکترولیت گلبرگ را نسبت به شاهد دارا بود. بنابراین استفاده از 400 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک برای افزایش ماندگاری و کیفیت گل های بریده آلسترومریا توصیه می شود.