بررسی اثر دی‌اکسیدکربن بر روی صفات مورفوفیزیولوژیکی زیتون تلخ (.Melia azedarach Linn) در شرایط گلخانه

Abstract

غنی سازی دی اکسیدکربن در گلخانه ها می تواند به عنوان راهکاری برای کاهش زمان تولید، بهبود قدرت رشد و همچنین افزایش کیفیت گیاه استفاده شود. از طرفی با افزایش غلظت دی اکسیدکربن محیط در سال های آینده، مواجه ایم. لذا تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر افزایش دی‌اکسیدکربن بر روی برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک نهال های سه ماهه گونه زیتون تلخ (Melia azedarach Linn.) در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. سطوح دی اکسیدکربن استفاده شده عبارت بودند از 3 غلظت 450 (شاهد)، 750 و 1100 پی پی ام که به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نهال ها به مدت دو ماه تحت تیمار قرار گرفتند. سپس برخی صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آن ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که غلظت های 750 و 1100 پی‌پی‌ام دی اکسیدکربن، تمام صفات مورفولوژیک به استثنای وزن خشک ریشه و ارتفاع ساقه و صفات فیزیولوژیک شامل میزان پرولین، ازت و محتوای آب نسبی برگ را به طور معنی دار تحت تاثیر قرار داد. اما غلظت 750 پی پی ام دی اکسیدکربن، بیشترین اثر را بر روی صفات مورد مطالعه داشت. به طوری‌که میانگین وزن خشک اندام هوایی، بیوماس ماده خشک و مقدار پرولین را به بیش از سه برابر و وزن تر اندام هوایی و ریشه و بیوماس ماده تر را بیش از دو برابر نسبت به شاهد افزایش داد. بیشترین میانگین قطر یقه و میزان ازت هم در غلظت 750 پی‌پی‌ام مشاهده شد. همچنین غلظت های بالای دی اکسیدکربن به طور معنی داری سبب افزایش تعداد برگ ها به بیش از دو برابر و همچنین ارتفاع ساقه نسبت به میانگین شاهد گردید.