اثر کاهش مصرف آب و نیتروژن در مدیریت رشد چمن مخلوط

Abstract

در شرایط آب و هوایی گرم و خشک که در اکثر مناطق ایران حاکم است مدیریت مصرف آب و نیتروژن به عنوان دو عامل مهم در رشد چمن ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق، اثر کاهش مصرف آب و نیتروژن با هدف کنترل رشد رویشی چمن های مرسوم در فضای سبز (چمن مخلوط با نام عمومی اسپرت)، با در نظر گرفتن تامین نیاز گیاه و حفظ کیفیت بصری آن، در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. بذر تجاری چمن با تراکم40 گرم در متر مربع در جعبه‌های حاوی خاک لوم شنی در اواسط بهار کشت شد. تیمار نیتروژن با استفاده از منبع نیترات آمونیوم در 5 سطح (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلی‌گرم در متر مربع در ماه، همراه آبیاری) و تیمار رژیم آبیاری در 4 سطح (100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی به صورت یک روز در میان) به مدت 5 ماه در طی فصل گرم سال1392 پس از اولین چمن‌زنی از خرداد ماه اعمال شد. نتایج نشان داد که محدودسازی کاربرد نیتروژن و میزان آبیاری بر صفات ارتفاع، وزن تر و خشک، کلروفیل و پرولین دارای اختلاف معنی‌دار بود، ولی بر شاخص تراکم، شاخص کیفیت و رنگ اثر معنی‌دار نداشت. بدون توجه به سطوح نیتروژن، شاخص کیفیت و رنگ فقط در سطح 40 درصد ظرفیت زراعی کمترین میزان را نشان داد. بنابراین، کاهش کاربرد کود نیتروژنی تا 1 میلی‌گرم بر مترمربع در ماه و رژیم آبیاری تا 60 درصد ظرفیت زراعی ضمن این‌که سبب کاهش رشد رویشی شد، بر دیگر صفات کیفی چمن تاثیر منفی نداشت.