نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباختری, ساراfa_IR
dc.contributor.authorخواجویی نژاد, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی نژاد, قاسمfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, روح الهfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-19T21:32:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-09T21:32:20Z
dc.date.available1400-03-19T21:32:13Zfa_IR
dc.date.available2021-06-09T21:32:20Z
dc.date.issued2016-05-21en_US
dc.date.issued1395-03-01fa_IR
dc.date.submitted2014-12-17en_US
dc.date.submitted1393-09-26fa_IR
dc.identifier.citationباختری, سارا, خواجویی نژاد, غلامرضا, محمدی نژاد, قاسم, مرادی, روح اله. (1395). بررسی اثر قطع آبیاری در مرحله گلدهی و محلولپاشی اسپرمیدین بر برخی خصوصیات کمی ‏و کیفی اکوتیپ‏های مختلف زیره سبز (Cuminum cyminum). علوم باغبانی, 30(2), 303-315. doi: 10.22067/jhorts4.v30i2.42443fa_IR
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v30i2.42443
dc.identifier.urihttps://jhs.um.ac.ir/article_35537.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/817766
dc.description.abstractبه منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری در مرحله گلدهی و محلولپاشی توسط اسپرمیدین بر برخی صفات اکوتیپ‏های مختلف زیره سبز آزمایشی بصورت کرت‏های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 1393 – 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در دو سطح (آبیاری کامل و قطع آبیاری در شروع مرحله گلدهی) به‌عنوان فاکتور اصلی، محلولپاشی توسط اسپرمیدین در 3 سطح (0، 1 و 2 میلی‌مولار) بعنوان فاکتور فرعی و اکوتیپ زیره در 3 سطح (کرمان، خراسان و اصفهان) به‌عنوان فاکتور فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که به استثنای تعداد شاخه فرعی و چتر در بوته دیگر صفات مورد بررسی تحت تاثیر تیمار قطع آبیاری قرار گرفتند. قطع آبیاری در مرحله گلدهی زیره سبز باعث کاهش تعداد دانه در چتر، بوته میری، عملکرد تک بوته و عملکرد دانه شد. در حالی‌که، صفات شاخص برداشت، درصد و عملکرد اسانس و محتوی پرولین در تیمار قطع آبیاری بیشتر از آبیاری کامل بود. به دلیل تعداد زیاد بوته از بین رفته در شرایط آبیاری کامل، میزان کاهش عملکرد دانه در هکتار تحت تاثیر تیمار قطع آبیاری بسیار کمتر از تک بوته بود. به‏طوری‏که، قطع آبیاری باعث کاهش 58 و 15 درصدی عملکرد دانه به ترتیب در بوته و هکتار نسبت به شرایط شاهد شد. در کلیه صفات مورد بررسی، اکوتیپ خراسان و کرمان نسبت به اکوتیپ اصفهان برتری نشان دادند. بیشترین میزان اسانس (92/14 کیلوگرم در هکتار) در تیمار محلولپاشی یک میلی‌مولار و برای اکوتیپ خراسان حاصل شد و کمترین میزان این صفت (87/6 کیلوگرم در هکتار) در تیمار عدم محلولپاشی برای اکوتیپ اصفهان بدست آمد. هیچ یک از صفات مورد بررسی تحت تاثیر محلولپاشی اسپرمیدین قرار نگرفت و بطور کلی، دو اکوتیپ کرمان و خراسان با توجه به واکنش مناسب‌تر به قطع آبیاری از پتانسیل بالاتری جهت کشت در شرایط آب و هوایی کرمان برخوردار بودند.fa_IR
dc.format.extent676
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofعلوم باغبانیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22067/jhorts4.v30i2.42443
dc.subjectاسانسfa_IR
dc.subjectپلی آمینfa_IR
dc.subjectپرولینfa_IR
dc.subjectتنش خشکیfa_IR
dc.subjectگیاه داروییfa_IR
dc.titleبررسی اثر قطع آبیاری در مرحله گلدهی و محلولپاشی اسپرمیدین بر برخی خصوصیات کمی ‏و کیفی اکوتیپ‏های مختلف زیره سبز (Cuminum cyminum)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue2
dc.citation.spage303
dc.citation.epage315


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد