مدل‌سازی لوجیت چندجمله‌ای انتخاب شیوۀ دسترسی زمینی به فرودگاه مطالعۀ موردی: فرودگاه بین‌المللی امام‌خمینی (ره)

Abstract

در این پژوهش سعی­شده نحوۀ رفتار مسافران هوایی در انتخاب بین 6 شیوۀ حمل­و­نقل مترو، اتوبوس، همسفری (coorpoling)، تاکسی، خودروی شخصی (پارک­کردن) و خودروی شخصی (پیاده­شدن) درجهت دسترسی زمینی به فرودگاه بین­المللی امام­خمینی تهران مورد بررسی قرار گیرد. جمع­آوری اطلاعات این پژوهش در 3 روز از تابستان 1393 انجام شده و به‌منظور مدل‌سازی از مدل لوجیت چندجمله­ای (multinomial logit model) استفاده شده‌است. پیمایش‌‌ مذکور در قالب رجحان­ بیان­شده (stated preference) به‌شکل مصاحبۀ حضوری در فرودگاه‌ بین­المللی امام­خمینی تهران انجام گرفته‌است. تعداد پرسش­نامه‌های جمع‌آوری­شده 257 عدد بوده و مقدار اعتبارسنجی (validation) داده­ها 34% می­باشد. از مهم­ترین نتایج این پژوهش می­توان به این موضوع اشاره کرد که درصد بسیاری از مسافران فرودگاه امام­خمینی از درآمد (حدود 90% مسافران درآمد بالای 1.5 میلیون تومان در ماه دارند) و مالکیت خودروی (حدود 92% مسافران حداقل 1 خودرو در خانواده­شان دارند) بالایی برخوردارند و با در نظرگیری نتیجۀ به‌دست‌آمده برای این مسافران که تمایلی به استفاده از مترو ندارند، افزایش زمان سفر و هزینه­های حمل­و­نقل شخصی (مثل افزایش هزینۀ پارکینگ) و در مقابل سرویس­دهی بسیار بالاتر مترو (مثل فراهم کردن توشۀ بار، اعتمادپذیری و کاهش زمان سفر) مسافران فرودگاه امام­خمینی را متمایل به استفاده از مترو می‌کند.