نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدارابی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorآَشتیانی, ریحانهfa_IR
dc.contributor.authorرضائی انور, موناfa_IR
dc.contributor.authorفارسی زاده, نداfa_IR
dc.date.accessioned1400-03-13T10:39:41Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-06-03T10:39:41Z
dc.date.available1400-03-13T10:39:41Zfa_IR
dc.date.available2021-06-03T10:39:41Z
dc.date.issued2021-05-01en_US
dc.date.issued1400-02-11fa_IR
dc.identifier.citationدارابی, حسن, آَشتیانی, ریحانه, رضائی انور, مونا, فارسی زاده, ندا. (1400). واکاوی ارتباط میان فضاهای باز شهری و همه‌گیری بیماری کووید-19. دانش پیشگیری و مدیریت بحران, 11(2), 166-178.fa_IR
dc.identifier.issn2322-5955
dc.identifier.issn2538-1814
dc.identifier.urihttp://dpmk.ir/article-1-403-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/813933
dc.description.abstractپیش زمینه و هدف: فضای شهری عرصه تعاملات اجتماعی و برخوردهای رودررو است که این امر ناشی از توان بالای این‌گونه فضاها در انواع مبادلات از جمله؛ اطلاعات و مانند آن می‌باشد. گسترش بیماری همه‌گیر کووید-19 اثرات قابل‌توجهی بر این تعاملات گذاشته و در الگوهای تحرک و تعامل انسان، تغییرات زیادی را به‌طور اخص در شهرها ایجاد کرده است. این در حالی است که فضاهای شهری می‌توانند در گسترش و در عین‌حال پیشگیری این بیماری، نقش بسزایی ایفا کنند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی پیوند میان فضای باز شهری و بیماری کووید-19 است که در چارچوب رویکردی کیفی و کمی انجام ‌گرفته است. روش: ابتدا مطالعات مرتبط، شناسایی و پس از تحلیل محتوای آن‌ها، مقولات تبیین شده در آن‌ها کدگذاری شد. در مرحله بعد، کدها در اختیار 30 نفر از نخبگان و خبرگان دانشگاهی در حوزه شهرسازی و مدیریت شهری قرار گرفت. نتایج در قالب چهار معیار اصلی دسته‌بندی و با استفاده از روش آنتروپی شانون ضریب اهمیت هر معیار و زیر معیار مشخص شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که فضای شهری از طریق 4 شاخص طراحی شهری تاب آور با مقدار WJ 2357/0، برنامه‌ریزی فضای سبز با مقدار WJ 0974/0، شهر هوشمند با مقدار WJ 0627/0 و حمل‌ونقل با مقدار WJ 0549/0، به ترتیب به‌منظور غلبه بر بیماری کووید-19 ایفای نقش می‌کند. نتیجه‌گیری: تأثیر بیماری همه‌گیر کووید-19 را می‌توان از سه جنبه در طراحی فضای باز شهری مورد­ بررسی قرارداد: اول، راهکارهایی که در این شرایط با کم‌ترین آسیب بر زندگی عادی مردم، مانع از انتقال و شیوع آن گردد. دوم، راهکارهایی در طراحی فضای باز شهری که به افزایش سطح ایمنی بدن منجر می‌شود و سوم، بهبود تعاملات اجتماعی است، به‌ طریقی که افراد، با رعایت فاصله اجتماعی، ارتباط مناسب را به‌صورت بصری و کلامی و مانند آن داشته باشند. در نهایت می‌توان گفت در دوران بحران همه‌گیری کووید-19، عوامل دیگر در طراحی شهری که کم‌تر مورد­ توجه قرارگرفته وجود دارند و این موضوع،‌ نیازمند مطالعات گسترده‌تری می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent439
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherسازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofدانش پیشگیری و مدیریت بحرانfa_IR
dc.relation.ispartofDisaster Prevention and Management Knowledgeen_US
dc.subjectمدیریت بحرانfa_IR
dc.subjectطراحی شهریfa_IR
dc.subjectشهر تاب آورfa_IR
dc.subjectتحلیل محتواfa_IR
dc.subjectآنتروپی شانونfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleواکاوی ارتباط میان فضاهای باز شهری و همه‌گیری بیماری کووید-19fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار دانشکده محیط‌زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط‌زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط‌زیست، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای شهرسازی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران،fa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue2
dc.citation.spage166
dc.citation.epage178


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد