مطالعه‌ی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره‌ی هیدرو‌الکلی گیاه Thymus Kotschyanus و تأثیر آن بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز 1 سرمی افراد سالم و دیابتی در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

مقدمه: گونه‌های آویشن مقادیر قابل توجهی از ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی دارند و فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی قوی را نشان می‌دهند. پاراکسوناز 1 به‌عنوان آنزیم آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند و لیپوپروتیین‌ها با چگالی پایین را در برابر اکسیداسیون محافظت می‌کند. هدف از این مطالعه ارزیابی ظرفیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ی هیدروالکی آویشن و تأثیر آن بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 سرمی افراد سالم و دیابتی است. روش‌ها: فعالیت آنتی‌اکسیدانی و شناسایی گروه‌های عاملی ترکیبات موجود در عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه به‌ترتیب با استفاده از آزمون‌های مهار رادیکال آزاد DPPH و آنالیز طیف سنجی FTIR تعیین شد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 در 40 فرد سالم و دیابتی با اندازه‌گیری میزان هیدرولیز سوبسترای پاراوکسون به P نیتروفنل و جذب در 405 نانومتر انجام شد. نتایج با آزمون‌های دانکن و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: مقدار IC50 (غلظت مهار رادیکال‌های آزاد DPPH ) برابر با 5/477 میکرو‌گرم بر میلی‌لیتر به‌دست آمد. بررسی طیف FTIR وجود مولکول‌های زیستی حاوی گروه هیدروکسیل و حلقه‌ی آروماتیک را در عصاره‌ی هیدروالکلی گیاه نشان داد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی افراد سالم و دیابتی که به‌مدت 15 دقیقه در معرض عصاره با غلظت mg/mL ۱ قرار گرفتند، به‌ترتیب 57/3 ± 95/49 و 25/3 ± 05/51 درصد افزایش یافت. نتیجه گیری: گرچه تفاوت معنی‌داری بین فعالیت آنزیم سرمی افراد سالم و دیابتی در حضور و بدون حضور عصاره وجود نداشت، اما میزان فعال‌سازی آنزیم تحت تأثیر عصاره در افراد سالم و بیمار تفاوت معنی‌داری نداشت. عصاره‌ی گیاه، فعالیت آنزیم پاراکسوناز را احتمالاً به‌دلیل داشتن خاصیت آنتی‌اکسیدانی و حضور ترکیبات فنلی افزایش می‌دهد.