مقاله علمی – پژوهشی:‌ بررسی کیفیت خوراک پرواری ماهیان قزل‌آلا در مزارع پرورش ماهی استان فارس

Abstract

این پژوهش برای ارزیابی وضعیت کیفی ترکیبات شیمیایی شامل رطوبت، پروتئین‏ خام، خاکستر خام، چربی خام، NDF (الیاف نامحلول در شوینده‏ خنثی) و ADF (الیاف نامحلول در شوینده‏ی اسیدی)، و امکان آلودگی به آفلاتوکسین و کپک در خوراک‏های پرواری ماهیان قزل‏آلای مورد استفاده در مزارع پرورش ماهی استان فارس و کارخانه‏های تأمین کننده خوراک ماهی انجام شد. از بین کارخانه‏‏هایی که سهم عمده در تأمین خوراک GFT1 و GFT2 مورد نیاز مزارع پرورش ماهی در استان فارس را دارند، میزان پروتئین‏ خام خوراکGFT1 وGFT2 کارخانه شماره 2، از نظر پروتئین‏ با سه کارخانه دیگر تفاوت آماری معنی‏داری دارد (05/0p<). تنها خوراک GFT1 تولیدی درکارخانه شماره 2 تأمین کننده حداقل میزان پروتئین‏ خام مورد نیاز ماهیان پرواری این گروه‏ها بود. میزان پروتئین‏ خام خوراک GFT3 و GFT4 مربوط به کارخانه‏های شماره 2 و 3 از کارخانه‏های شماره 1 و 4 (05/0p<) بیش‌تر بود، ولی همه کارخانه‏ها، تأمین‌کننده حداقل میزان پروتئین‏ خام مورد نیاز ماهیان این گروه بودند. نتایج بررسی آلودگی تمامی نمونه‏های خوراک‏های پرواری (GFT1, GFT2, GFT3, GFT4) مزارع پرورش ماهی و کارخانه‏های تأمین کننده این خوراک‏ها به آفلاتوکسین و کپک نشان داد که میزان آلودگی از حد استاندارد کم‌تر است. در مجموع، با توجه به ترکیب شیمیایی متفاوت نمونه‏های خوراک ماهیان پرواری موجود در مزارع، کارخانه‏های مختلف تأمین‌کننده خوراک و عدم تأمین نیاز ماهیان پرواری در سنین مختلف، پایش مستمر خوراک تولیدی در کارخانه‏های مختلف و ارائه رهنمودهای اصلاحی در جهت بهبود وضعیت تغذیه‏ای ماهیان پرواری الزامی است.