| dc.contributor.author | مکنونی, مهناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | بیژه, ناهید | fa_IR |
| dc.contributor.author | مسافری ضیاءالدینی, محمد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1400-03-13T06:19:24Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-06-03T06:19:25Z | |
| dc.date.available | 1400-03-13T06:19:24Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-06-03T06:19:25Z | |
| dc.date.issued | 2021-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مکنونی, مهناز, بیژه, ناهید, مسافری ضیاءالدینی, محمد. (1399). مقایسه دو شیوه راه رفت به جلو و عقب‌روی نوار گردان بر مؤلفه‌های آمادگی جسمانی دختران کم‌تحرک دارای اضافه‌وزن. مجله علوم پزشکی رازی, 28(1), 34-46. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5796-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/811207 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر چهار هفته راه رفتن به جلو و عقب بر مؤلفه‌های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در دختران کم‌تحرک و دارای اضافه‌وزن بود.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 30 دختر جوان غیرفعال به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه 15 نفرِ راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به مدت چهار هفته با سرعت 4 کیلومتر بر ساعت و شیب 5 درصد بر روی نوار گردان به تمرین پرداختند. تمامی متغیر ها در ابتدا و انتهای مطالعه با ابزارهای معتبر و استاندارد سنجش شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های تی‌تست مستقل و تی تست وابسته انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب در مقادیر وزن توده چربی (315/0=p)، وزن توده بدون چربی (872/0=p)، نمره تعادل عمومی (571/0=p)، نمره تعادل قدامی خلفی (675/0=p)، نمره تعادل جانبی (987/0=p) و حداکثر اکسیژن مصرفی (053/0=p) اختلاف معناداری وجود ندارد، اما بین دو گروه در مقادیر انعطاف‌پذیری عضله همسترینگ پای برتر (001/0=p)، انعطاف‌پذیری عضله همسترینگ پای غیر برتر (015/0=p)، انعطاف‌پذیری عضله چهار سر ران پای برتر (012/0=p)، انعطاف‌پذیری عضله چهار سر ران پای غیر برتر (001/0=p)، قدرت عضله همسترینگ (002/0=p)، قدرت عضله چهار سر ران (001/0=p)، استقامت عضله همسترینگ (003/0=p) و استقامت عضله چهار سر ران (001/0=p) اختلاف معناداری به نفع گروه راه رفتن به عقب وجود دارد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد انجام تمرین راه رفتن به عقب در بهبود انعطاف‌پذیری، قدرت و استقامت عضلانی مؤثرتر از راه رفتن به جلو است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 754 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | راه رفتن به جلو | fa_IR |
| dc.subject | راه رفتن به عقب | fa_IR |
| dc.subject | ترکیب بدن | fa_IR |
| dc.subject | آمادگی جسمانی | fa_IR |
| dc.subject | دختران دارای اضافه‌وزن | fa_IR |
| dc.subject | طب ورزش | fa_IR |
| dc.title | مقایسه دو شیوه راه رفت به جلو و عقب‌روی نوار گردان بر مؤلفه‌های آمادگی جسمانی دختران کم‌تحرک دارای اضافه‌وزن | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 28 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 34 | |
| dc.citation.epage | 46 | |
