تشخیص آسیب در پل‌های عرشه پیوسته با استفاده از روش آماری‌ تابع همبستگی متقابل

Abstract

تشخیص بهنگام آسیب پل‌ها یکی از دغدغه‌های همیشگی مهندسین بوده است. در این مقاله تلاش شده با ارائه‌ی روش‌ جدیدی براساس پاسخ‌های شتاب سازه و دامنه های آنی آنها، محل آسیب در عرشه‌ی پل‌ها تشخیص داده شود. برای این منظور، ابتدا براساس پاسخ‌های شتاب، مقادیر دامنه آنی پاسخ‌های سازه‌ی سالم و آسیب دیده از طریق تبدیل هیلبرت-هوآنگ HHT محاسبه شده است. در ادامه، با معرفی شاخص جدید آسیب همبستگی متقابل (DICC) به تعیین محل‌های آسیب در حالت‌های کلی(Global) و موضعی (Local) پرداخته شده است. برای ارزیابی امکان‌پذیر بودن، و تخمین قابلیت اعتماد روش‌های پیشنهادی در تشخیص آسیب در دو سطح کلی و موضعی، از چند مدل تحلیلی پل بتنی یک تا سه دهانه، و همچنین یک مدل آزمایشگاهی تیر دو سر ساده فلزی استفاده شده است. از طرف دیگر، به منظور درنظرگرفتن اغتشاشات محیطی در هنگام برداشت داده‌ها، مقدار نوفه مشخصی به پاسخ‌های تحلیلی اضافه شده است. به این ترتیب شرایط برداشت داده های حقیقی در محل مشابه سازی شده است. نتایج ارزیابی‌ها در مدل‌های تحلیلی و آزمایشگاهی نشان دادند که روش‌ پیشنهادی، می‌تواند برای سناریوهای مختلف آسیب، محل‌های آسیب را با دقت کافی تعیین نمایند. همچنین نتایج روش شاخص آسیب همبستگی متقابل DICC برای تمامی مدل‌های تحلیلی و آزمایشگاهی، بیانگر این نکته است که با ارزیابی سریع‌تر توانست است نتایج دقیق‌تری را ارائه دهد.