تحلیل هزینه ی چرخه عمر تصمیمات تعمیر و نگهداری خطوط راه آهن با استفاده از خروجی مدل پیش بینی مارکوف بر مبنای اطلاعات ماشین اندازه گیر خط راه آهن

Abstract

سیستم حمل‌ونقل ریلی نقش مهم و حیاتی در توسعه اقتصاد کشورها دارد. این سیستم در طول زمان‌ بر اساس بهره‌برداری و شرایط آب و هوایی فرسوده می‌شود و به تعمیر و نگهداری نیاز دارد. یکی از اهداف این عملیات، نگهداری خطوط در یک وضعیت قابل‌قبول و جلوگیری از انحراف بیش‌ازحد آن‌ها نسبت به وضعیت مطلوب است. در راه‌آهن سامانه مدیریت تعمیر و نگهداری خط آهن جهت بهینه کردن فعالیت‌ها و کاهش هزینه‌های مرتبط با آن‌ها مطالعه و پیاده‌سازی شده است. چنین سامانه‌هایی برای پیش‌بینی وضعیت آتی خرابی، از تکنیک‌های مختلفی استفاده کرده‌اند. انتخاب بهترین سیاست تعمیر و نگهداری هدف این سامانه‌ها است. برای اینکه سیاست اتخاذی، بهترین و مقرون‌به‌صرفه ترین انتخاب باشد، نیاز است که تحلیل هزینه دوره عمر صورت پذیرد. در ادامه به کمک مدل پیش بینی زوال مارکوف پیشین، مدل هزینه دوره عمر برای بالاست و ریل به عنوان اجزای نگران کننده پیشنهاد می شود. در انتها مشخص شد که هزینه های اصلی در بخش بالاست مربوط به هزینه نوسازی بالاست و عدم در دسترس بودن خط است. همانگونه که مشاهده شد کمترین هزینه دوره عمر بالاست در بازه تناژ 100 تا 150 میلیون تن ناخالص رخ می دهد. در این مطالعه با فرض تناژ سالیانه (16 میلیون تن ناخالص) که پیشتر عنوان شد، نتیجه می شود که عمر نوسازی بالاست حدودا 6 تا 10 سال است. این عدد برای ریل 500 تا 540 میلیون تن ناخالص است که معادل 30 تا 35 سال است.