| dc.contributor.author | قاسمی, فخرالدین | fa_IR |
| dc.contributor.author | حصینی, مائده | fa_IR |
| dc.contributor.author | احمدی, مجتبی | fa_IR |
| dc.contributor.author | رحمیانی-ایرانشاهی, مصطفی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1400-02-17T14:06:12Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-05-07T14:06:13Z | |
| dc.date.available | 1400-02-17T14:06:12Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-05-07T14:06:13Z | |
| dc.date.issued | 2020-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | قاسمی, فخرالدین, حصینی, مائده, احمدی, مجتبی, رحمیانی-ایرانشاهی, مصطفی. (1399). رابطه بین پوسچر کاری و تناسب آنتروپومتریکی در ایستگاه‌های کار: مطالعه موردی در چند صنعت بافندگی. مجله ارگونومی, 8(4), 2-2. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-1960 | |
| dc.identifier.issn | 2345-5365 | |
| dc.identifier.uri | http://journal.iehfs.ir/article-1-738-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/798473 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: طراحی ایستگاه‌های کاری متناسب با ابعاد آنتروپومتریک می‌تواند از پوسچرهای کاری نامطلوب پیشگیری و ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تطابق آنتروپومتریک ایستگاه‌های کاری و ارتباط آن با امتیاز پوسچر کاری افراد شاغل در یک صنعت بافندگی انجام گرفت.
روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1399 در یک صنعت بافندگی واقع در استان همدان انجام گرفت. ارزیابی پوسچر ایستگاه‌های کاری نشسته و ایستاده با روش‌های NERPA و REBA انجام گرفت. ابعاد آنتروپومتریک افراد بر اساس استاندارد ISO 7250 اندازه‌گیری و تطابق آنتروپومتریک افراد با ایستگاه‌های کاری آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی رابطه بین تطابق آنتروپومتریکی و پوسچر افراد از آزمون آماری من-ویتنی استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 205 نفر با میانگین سنی 29/31 سال شرکت نمودند. پوسچرهای کاری عمدتاً وضعیت نامطلوب داشته و نیازمند مداخلات ارگونومیکی بودند. در ایستگاه‌کاری نشسته رابطه معنی‌داری بین تطابق آنتروپومتریکی با عمق نشیمنگاه صندلی، عرض نشیمنگاه صندلی و ارتفاع پشتی صندلی و امتیاز پوسچر کاری مشاهده نشد ولی عدم تطابق آنتروپومتریکی با ارتفاع صندلی و ارتفاع میز کار رابطه معنی‌داری با پوسچر کاری افراد داشت (05/0>p). در ایستگاه‌های کاری ایستاده، رابطه معنی‌داری بین تطابق آنتروپومتریکی با ارتفاع میز کار و امتیاز پوسچر مشاهده گردید (05/0>p).
نتیجه‌گیری: عدم تطابق آنتروپومتریک با ایستگاه‌کاری عموماً پوسچر کاری را نامطلوب می‌سازد. با این وجود، تطابق آنتروپومتریک با ارتفاع صندلی و ارتفاع میز کار تنها فاکتورهایی با اثر قابل‌ملاحظه بر روی امتیاز پوسچر کاری بود. بنابراین، جهت باز طراحی ایستگاه‌های کاری توجه ویژه به این فاکتورها پیشنهاد می‌گردد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1078 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله ارگونومی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Ergonomics | en_US |
| dc.subject | طراحی ایستگاه کار | fa_IR |
| dc.subject | اختلالات اسکلتی عضلانی | fa_IR |
| dc.subject | صنعت بافندگی | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | رابطه بین پوسچر کاری و تناسب آنتروپومتریکی در ایستگاه‌های کار: مطالعه موردی در چند صنعت بافندگی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 2 | |
| dc.citation.epage | 2 | |
