رابطه بین پوسچر کاری و تناسب آنتروپومتریکی در ایستگاه‌های کار: مطالعه موردی در چند صنعت بافندگی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
1.053 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه و هدف: طراحی ایستگاه‌های کاری متناسب با ابعاد آنتروپومتریک می‌تواند از پوسچرهای کاری نامطلوب پیشگیری و ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی را کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تطابق آنتروپومتریک ایستگاه‌های کاری و ارتباط آن با امتیاز پوسچر کاری افراد شاغل در یک صنعت بافندگی انجام گرفت.
روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1399 در یک صنعت بافندگی واقع در استان همدان انجام گرفت. ارزیابی پوسچر ایستگاه‌های کاری نشسته و ایستاده با روش‌های NERPA و REBA انجام گرفت. ابعاد آنتروپومتریک افراد بر اساس استاندارد ISO 7250 اندازه‌گیری و تطابق آنتروپومتریک افراد با ایستگاه‌های کاری آن‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت بررسی رابطه بین تطابق آنتروپومتریکی و پوسچر افراد از آزمون آماری من-ویتنی استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 205 نفر با میانگین سنی 29/31 سال شرکت نمودند. پوسچرهای کاری عمدتاً وضعیت نامطلوب داشته و نیازمند مداخلات ارگونومیکی بودند. در ایستگاه‌کاری نشسته رابطه معنی‌داری بین تطابق آنتروپومتریکی با عمق نشیمنگاه صندلی، عرض نشیمنگاه صندلی و ارتفاع پشتی صندلی و امتیاز پوسچر کاری مشاهده نشد ولی عدم تطابق آنتروپومتریکی با ارتفاع صندلی و ارتفاع میز کار رابطه معنی‌داری با پوسچر کاری افراد داشت (05/0>p). در ایستگاه‌های کاری ایستاده، رابطه معنی‌داری بین تطابق آنتروپومتریکی با ارتفاع میز کار و امتیاز پوسچر مشاهده گردید (05/0>p).
نتیجه‌گیری: عدم تطابق آنتروپومتریک با ایستگاه‌کاری عموماً پوسچر کاری را نامطلوب می‌سازد. با این وجود، تطابق آنتروپومتریک با ارتفاع صندلی و ارتفاع میز کار تنها فاکتورهایی با اثر قابل‌ملاحظه بر روی امتیاز پوسچر کاری بود. بنابراین، جهت باز طراحی ایستگاه‌های کاری توجه ویژه به این فاکتورها پیشنهاد می‌گردد.
کلید واژگان
طراحی ایستگاه کاراختلالات اسکلتی عضلانی
صنعت بافندگی
تخصصي
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2020-12-011399-09-11
ناشر
انجمن ارگونومی و مهندسی عوامل انسانی ایرانشاپا
1735-19602345-5365
