نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعصاریان, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorقریشی, فاطمه ساداتfa_IR
dc.contributor.authorساعی, رضوانfa_IR
dc.contributor.authorاحمدیان, سمیراfa_IR
dc.contributor.authorاحمدوند, افشینfa_IR
dc.date.accessioned1400-01-15T06:02:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-04-04T06:02:19Z
dc.date.available1400-01-15T06:02:18Zfa_IR
dc.date.available2021-04-04T06:02:19Z
dc.date.issued2021-01-01en_US
dc.date.issued1399-10-12fa_IR
dc.identifier.citationعصاریان, فاطمه, قریشی, فاطمه سادات, ساعی, رضوان, احمدیان, سمیرا, احمدوند, افشین. (1399). اثر ترکیبی متیل فنیدیت و ریسپریدون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی – کمبود توجه. دوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيض, 25(1), 761-766.fa_IR
dc.identifier.issn1029-7855
dc.identifier.issn2008-9821
dc.identifier.urihttp://feyz.kaums.ac.ir/article-1-4169-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/791704
dc.description.abstractسابقه  و هدف :بیش فعالی همراه با  کمبود توجه  شایعترین اختلال روان پزشکی در کودکان می باشد.با توجه به شیوع بالا ی اختلال  و پیامدهای روان شناختی آن و عدم پاسخ به درمان در  30-20 درصد کودکان به ریتالین ، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر ریسپریدون همراه با ریتالین در درمان کودکان مبتلا به بیش فعالی انجام گرفت  .    مواد وروشها :در این مطالعه کارآزمایی بالینی ، ۶۰ نفر از کودکان  سن 6 تا 12 سال  مبتلا به بیشفعالی همراه با نقص توجه  بر اساس  کرایتریای DSM-V  به روش تصادفی در دو گروه ریتالین و پلاسبو ، ریتالین و ریسپریدون تقسیم شدند  . دوز ریتالین با  mg/kg 5/0روزانه شروع شده و تا حداکثر  mg/kg۱ افزایش داده شد. دوز ریسپریدون ۲۵/۰ میلی گرم روزانه شروع و تا حداکثر ۱ میلی گرم روزانه داده شد. شدت بیش فعالی همراه با نقص توجه در خط پایه و هفته های 2، 3، 4 و 6 بعد از تجویز دارو ارزیابی شد . شدت اختلال با   پرسشنامه ی ADHD rating scale  سنجیده شد. پس از جمع آوری اطلاعات داده ها توسط نرم افزار SPSS-19  تحلیل شدند.     نتایج : تجزیه و تحلیل با اندازه گیری مکرر ANOVA تفاوت معنی داری بین دو پروتکل در نمره مقیاس رتبه بندی ADHD نشان نداد (P> 0.05). در طول 6 هفته درمان بهبود قابل توجهی در علائم بیش فعالی همراه با نقص توجه  در هر دو گروه مشاهده شد (p<0,05).    نتیجه گیری : ریسپریدون و ریتالین میتوانند در درمان کودکان مبتلا به بیش فعالی  همراه با نقص توجه  موثر باشند و بخوبی تحمل شوند.  همچنین اضافه کردن ریسپریدون به ریتالین می تواند از بروز عوارض جانبی ریتالین از قبیل بیخوابی و بی اشتهایی جلوگیری نماید وباعث   شود تا  دوز پایینتری از ریتالین در کنترل علائم نیاز باشد .    fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.relation.ispartofدوماه نامه علمي ـ پژوهشي فيضfa_IR
dc.relation.ispartofFeyz Journal of Kashan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلید واژه ها :اختلال بیش فعالیfa_IR
dc.subjectکمبود نقص توجهfa_IR
dc.subjectریتالینfa_IR
dc.subjectریسپریدونfa_IR
dc.subjectmedicinefa_IR
dc.subjectparaclinicfa_IR
dc.titleاثر ترکیبی متیل فنیدیت و ریسپریدون در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی – کمبود توجهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کاشانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue1
dc.citation.spage761
dc.citation.epage766


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد