نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقرصاد رنانی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorخرمی پور, کیوانfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی حکمتی کار, امیرحسینfa_IR
dc.contributor.authorرحمتی, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorگائینی, عباسعلیfa_IR
dc.date.accessioned1400-01-15T04:54:05Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-04-04T04:54:05Z
dc.date.available1400-01-15T04:54:05Zfa_IR
dc.date.available2021-04-04T04:54:05Z
dc.date.issued2020-10-01en_US
dc.date.issued1399-07-10fa_IR
dc.identifier.citationباقرصاد رنانی, لیلا, خرمی پور, کیوان, احمدی حکمتی کار, امیرحسین, رحمتی, سعید, گائینی, عباسعلی. (1399). آدیپونکتین ، بیماری‌ها و ورزش: یک مرور نقلی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 22(3), 194-206.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-2742-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/791092
dc.description.abstractمقدمه: آدیپونکتین که فراوان­ترین پروتئین رهاشونده از بافت چربی است، از طریق کنترل گلوکز خون و اکسیداسیون اسیدهای چرب در تنظیم متابولیسم نقش ایفا می‌کند. خلاف تصور اولیه مبنی بر اینکه آدیپونکتین تنها از بافت چربی ترشح می‌شود، اکنون مشخص شده­ است عضله اسکلتی نیز می­تواند آدیپونکتین را تولید و ترشح کند. از این رو، شناسایی عضله اسکلتی به عنوان منبع آدیپونکتین، توجه پژوهشگران بسیاری را در رابطه با نقش آن به عنوان یک آدیپوکاین در خون و یک مایوکاین با ویژگی­ های اتوکرین/پاراکراین، به خود جلب کرده ­است. در ابتدا مطالعات حیوانی متعددی، آدیپونکتین را به عنوان یک سایتوکاین کاملا مفید؛ با اثراتی هم چون افزایش حساسیت به انسولین، ضدالتهاب، ضدآتروژنیک و ضدسرطان، معرفی کردند. با این حال، مطالعات دیگر نشان داده‌اند افزایش مقادیر آدیپونکتین می­تواند با ایجاد یا توسعه برخی آسیب­ ها ارتباط داشته باشد. سازوکار­های اساسی این عملکرد دوگانه هنوز به خوبی شناخته نشده­اند. از سوی دیگر، مطالعات بسیاری گزارش کرده‌اند فعالیت ورزشی بلند مدت ـ صرف نظر از نوع تمرین و شرایط شرکت‌کننده‌ها ـ باعث افزایش مقادیر آدیپونکتین می‌شود. با وجود این، پس از گذشت ۲۵ سال از کشف این آدیپوکاین، ویژگی­ ها و سازوکار­های تغییرات آدیپونکتین در شرایط گوناگون و نیز چگونگی تاثیرات مختلف آن بر بافت­ ها و اندام ­های گوناگون، هنوز نامشخص است. از این رو در این مطالعه سعی شده­ است با مرور مطالعات انجام ­شده، ضمن معرفی آدیپونکتین، گیرنده­ ها و مسیرهای پیام­ رسانی آن در بافت چربی و عضله اسکلتی، تغییرات آن نیز در شرایط بیماری و هنگام فعالیت ورزشی، خلاصه و جمع­ بندی شود.fa_IR
dc.format.extent1775
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectادیپوکاینfa_IR
dc.subjectادیپونکتینfa_IR
dc.subjectبیماری‌های قلبی ـ عروقیfa_IR
dc.subjectسرطانfa_IR
dc.subjectفعالیت ورزشیfa_IR
dc.subjectتمرینfa_IR
dc.subjectورزشfa_IR
dc.titleآدیپونکتین ، بیماری‌ها و ورزش: یک مرور نقلیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمروریfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue3
dc.citation.spage194
dc.citation.epage206


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد