نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامینی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorشامی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorچگینی, راضیهfa_IR
dc.date.accessioned1400-01-15T04:44:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-04-04T04:44:40Z
dc.date.available1400-01-15T04:44:40Zfa_IR
dc.date.available2021-04-04T04:44:40Z
dc.date.issued2020-10-01en_US
dc.date.issued1399-07-10fa_IR
dc.identifier.citationامینی, لیلا, شامی, مریم, چگینی, راضیه. (1399). ارتباط مقادیر سرمی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو با دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی زنان با اندومتریوز. نشریه پرستاری ایران, 33(126), 58-68.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5923
dc.identifier.issn2008-5931
dc.identifier.urihttp://ijn.iums.ac.ir/article-1-3308-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/790984
dc.description.abstractزمینه و هدف: اندومتریوز اختلالی شایع بوده که با علایمی نظیر دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی همراه است. استرس اکسیداتیو یکی از عواملی است که می‌تواند با بروز علایم اندومتریوز ارتباط داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط مقادیر سرمی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو با دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی زنان دارای اندومتریوز انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی توصیفی بر روی 60 زن متأهل مبتلا به اندومتریوز مراجعه‌کننده به بیمارستان صارم شهر تهران در سال 1396 انجام شد. نمونه خون افراد برای سنجش بیومارکرهای استرس اکسیداتیو شامل گونه‌های فعال اکسیژن، مالون دی‌آلدئید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بررسی شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم مشخصات فردی و باروری و خط‌کش درد بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در نرم‌افزارSPSS  نسخه 16 و از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: میانگین دیسمنوره در زنان مورد مطالعه بر اساس مقیاس آنالوگ دیداری 90/32 ± 76/50، میانگین دیسپارونیا 20/70 ± 25/23 و میانگین درد لگنی 49/23 ± 05/21 بود. همچنین، مقادیر گونه‌های فعال اکسیژن 57/0 ± 77/5 میکرومول، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام 12/0 ± 35/0 میکرومول و مالون دی‌آلدئید 90/24 ± 06/38 میکرومول بود. بین هیچ یک از مقادیر مذکور با دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی، ارتباط معنی‌داری یافت نشد. نتیجه‌گیری کلی: در این مطالعه، ارتباطی بین بیومارکرهای سرمی استرس اکسیداتیو با دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی در زنان مبتلا به اندومتریوز وجود نداشت. با این وجود به نظر می‌رسد شناخت کامل چگونگی این ارتباط، هنوز هم نیازمند مطالعات بیشتری است. پیشنهاد می‌شود بررسی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو در مایع صفاقی زنان با اندومتریوز انجام شودfa_IR
dc.format.extent930
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIran Journal of Nursingen_US
dc.subjectاندومتریوزfa_IR
dc.subjectاسترس اکسیداتیوfa_IR
dc.subjectدرد لگنیfa_IR
dc.subjectدیسپارونیاfa_IR
dc.subjectدیسمنورهfa_IR
dc.subjectماماییfa_IR
dc.titleارتباط مقادیر سرمی بیومارکرهای استرس اکسیداتیو با دیسمنوره، دیسپارونیا و درد لگنی زنان با اندومتریوزfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات باروری و ناباروری صارم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. (نویسنده مسئول) شماره تماس: 4702- 021 Email: m.shami@yahoo.comfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume33
dc.citation.issue126
dc.citation.spage58
dc.citation.epage68


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد