مقاله علمی – پژوهشی: بررسی تاثیر روش لخته سازی بر راندمان برداشت زی‌‌توده و محتوی اسیدهای چرب ریزجلبک Dunaliella salina، جداسازی شده از تالاب لیپار، چابهار

Abstract

امروزه، ریزجلبک‌‌ها به‌‌ عنوان یکی از منابع مهم برای تولید سوخت‌‌های زیستی و محصولات دارویی مورد توجه قرار گرفته‌‌اند. با این وجود فقدان یک روش کارآمد و اقتصادی برای آب‌‌گیری و برداشت زی‌‌توده آنها یک چالش مهم برای دستیابی به این هدف است. در انتخاب روش برداشت، مواردی مانند ویژگی‌‌های گونـه، ارزش نهایی محصول و میزان مصـرف انـرژی اهمیت دارند. لذا، در این مطالعه تأثیر روش لخته‌‌سازی با تکنیک تغییرات pH در دامنه11-6، با استفاده از هیدروکسید سدیم و کلرید هیدروژن بر راندمان برداشت، چربی و محتوی اسید‌‌های چرب ریزجلبک Dunaliella salina، مورد آزمون قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزودن هیدروکسید سدیم و افزایش pH در دامنه 8/9-2/8 روند لخته‌‌سازی به ‌‌صورت صعودی افزایش یافت و از 18 به 90 درصد رسید و سپس تا pHمعادل 11، به طور ثابت باقی ماند. در مقابل افزودن کلرید هیدروژن و ایجاد محیط اسیدی تا pH معادل 6 تاثیر در تحریک لخته‌‌سازی نداشت. بالاترین ضریب تغلیظ زی‌‌توده نیز در تیمار قلیایی با pH معادل با 8/9 به میزان 10 برابر غلظت اولیه (در pH معادل 2/8) مشاهده شد. در مرحله بعد، تاثیر تکنیک افزایش pH قلیایی بر محتوی چربی و اسید‌‌های چرب زی‌‌توده جمع‌‌آوری شده مورد آزمون بررسی قرار گرفت. در این آزمایش از تکنیک سانتریفیوژ به ‌‌عنوان شاهد استفاده شد. آنالیز‌‌ها نشان داد که با افزایش pH قلیایی درصد چربی و اسید‌‌های چرب زی‌‌توده جمع‌‌آوری شده کاهش یافت. بر اساس نتایج به‌‌دست آمده روش لخته‌‌سازی از طریق افزایش pHبه میزان 8/9، تکنیکی ساده و نسبتاً ارزان با راندمان بالاست و برای برداشت زی‌‌توده ریزجلبک Dunaliella salina در راستای اهداف خاص مناسب می‌‌باشد.