تاثیر مداخله آموزشی بر مدیریت استرس در پرستاران جراحی قلب

Abstract

زمینه و هدف: پرستاری یکی از حرفه ­های پراسترس است که رشد مهارت­های مدیریت استرس در آنها برای کاهش استرس ضرورت دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر روش­های مشارکتی بر مدیریت استرس در پرستاران جراحی قلب انجام شد. روش­ ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی با طرح قبل از مداخله و یک­ماه پس از مداخله با جایگزینی تصادفی است. جامعه آماری، شامل 42 پرستار شاغل در بخش­ های جراحی قلب، اتاق عمل و ICU قلب بیمارستان افشار یزد در سال 1398 بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. گردآوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه­ مشخصات فردی و اجتماعی و پرسشنامه­ استرس پرستاری (NSS) صورت گرفت. مداخله آموزشی بر روی گروه آزمون در طی 2 جلسه به مدت 8 ساعت به صورت کارگاه آموزشی انجام شد. داده­ها با نرم­افزار SPSS ویرایش 16 تحلیل شد.. یافته ­ها: میانگین نمره ابعاد استرس شغلی پرستاران بعد از مداخله نسبت به قبل از آن در گروه مداخله 2/36±6/88 نسبت به گروه کنترل 5/13±11/65کاهش معناداری داشته است (0/004˂p). به عبارت دیگر پرستارانی که در برنامه‌های آموزشی مدیریت استرس قرار گرفتند، استرس شغلی کمتری را گزارش دادند. نتیجه ­گیری: شرکت پرستاران در برنامه‌های آموزشی مدیریت استرس، موجب کاهش استرس شغلی آنها در بخش­­های جراحی قلب شد. لذا پیشنهاد می‌شود که مدیران پرستاری نسبت به برگزاری برنامه­ های مدیریت استرس در جهت ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری در محیط ­کار اقدام نمایند.