بررسی تجربی اثر تغییر مکان بالکهای انتهایی بر کاهش میزان غیریکنواختی و نوسانات جریان دنباله زیرسطحی

Abstract

در پژوهش حاضر میدان دنباله جریان عبوری از روی یک مدل زیردریایی در تونل باد به صورت تجربی بررسی شده است. آزمایش­ها به منظور بررسی اثر محل قرارگیری بالک­های انتهایی بر روی جریان دنباله ورودی به پروانه مدل زیرسطحی انجام شده است. به منظور بررسی اثر محل قرارگیری بالک­های انتهایی به عنوان مهم­ترین نوآوری پژوهش حاضر، بالکهای مذکور در سه موقعیت طولی X/L=0.89, 0.92, 0.95 بر روی پاشنه مدل زیرسطحی نصب شده و جریان دنباله در موقعیت X/L=0.978 و عدد رینولدز 5^10*6 توسط پراب پنج حفره و جریان ­سنج سیم­ داغ اندازه ­گیری شده است. در پایان این بررسی ­ها موقعیت طولی X/L=0.95 به ­عنوان مکان بهینه برای قرارگیری بالک­های انتهایی به منظور بهبود جریان دنباله ورودی به پروانه از نظر کاهش مساحت کلی و نیز کمترین میزان اغتشاشات و غیریکنواختی انتخاب شده است. نتایج به ­دست آمده در طول این پژوهش نشان دادند که ورود جریان دنباله پایه نگهدارنده به قسمت پاشنه موجب رشد مساحت ناحیه دنباله شده و باعث افزایش متوسط سرعت و کاهش میزان غیریکنواختی جریان دنباله می شود.