رابطه‌ی ميزان كاربست مؤلفه‌هاي‌ مديريت دانش و عملكرد آموزشي اعضاي هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

Abstract

مقدمه: دانشگاه‌ها اصلي‌ترين مؤسساتي هستند که سرمـايه‌ی دانش را در نيروي کار‌ ايجـاد مي‌کنند و مي‌توانند اقتصاد دانش محور را حمايت کنند. اين مقاله درصدد تعیین رابطه‌ی بين کاربست مؤلفه‌هاي مديريت دانش با عملکرد آموزشي اعضاي هيأت علمي دانشگاه علوم پزشکي اصفهان در سال تحصيلي 91-1390 بود. روش بررسی: روش پژوهش توصيفي- همبستگي و جامعه‌ی آماري شامل اعضاي هيأت علمي (643 نفر) و دانشجويان آنان (7006 نفر) در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. حجم نمونه‌ی اعضاي هيأت علمي 240 نفر و دانشجویان 1120 نفر بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي- طبقه‌اي متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های محقق‌ساخته‌ی کاربست‌ مؤلفه‌هاي مديريت دانش (ايجاد، ثبت، پالايش، انتشار و کاربرد دانش) و عملکرد آموزشي بود كه روايي ابزارها با استفاده از روايي صوري و محتوايي و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (87/0=r 1 ) و (92/0=r 2 ) محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 و آزمون t، ANOVA و رگرسیون چند متغیره صورت گرفت. یافته‌ها: بين ايجاد، پالايش، انتشار و کاربرد دانش با عملکرد آموزشي در سطح (05/0P<) رابطه‌ی چندگانه‌ی معني‌دار وجود داشت. همچنين ضرايب بتا بين کاربست مؤلفه‌هاي مديريت دانش با عملکرد آموزشي از نظر آماري معنادار بود (000/0 = P). ضريب همبستگي چندگانه 269/0 و ضريب تعيين اصلاح شده 20/7 بود. بنابراين 0/27 درصد از تغييرات مربوط به واريانس عملکرد آموزشي تحت تأثير کاربست مؤلفه‌هاي مديريت دانش بود و بين آنها هم‌خطي وجود نداشت و بنابراین مدل رگرسيون معني‌دار بود. بين ميانگين نمرات مديريت دانش از ديدگاه اعضاي هيأت علمي برحسب مشخصات دموگرافيك تفاوت معني‌دار وجود نداشت، ولی بين عملکرد آموزشي اعضاي هيأت علمي برحسب جنس و مرتبه‌ی علمي تفاوت معني‌دار بود. نتیجه‌گیری: مديريت دانش به عنوان ابزار كليدي مديريت قرن جديد، راهبردي سيستماتيك بوده و فرآيندهاي تعريف، دستيابي، انتقال و به‌كارگيري اطلاعات و دانش توسط افراد سازمان‌های آموزشی است كه موجب ايجاد نوآوري، توانايي رقابت و ارتقای بهره‌وري مي‌شود و ضمن كمك به حل مشكل، تصميم‌گيري، برنامه‌ريزي راهبردي، يادگيري پويا از زوال دارايي‌هاي ذهني جلوگيري كرده به آگاهي سازمان‌های آموزشی مي‌افزايد و انعطاف‌پذيري آنها را افزايش مي‌دهد. واژه‌های كليدی: مديريت دانش؛ ارزیابی عملکرد؛ اعضاي هيأت علمي؛ دانشگاه‌ها