| dc.contributor.author | مهنوش اميني | fa_IR |
| dc.contributor.author | ابوالقاسم نوري | fa_IR |
| dc.contributor.author | حسين سماواتيان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-12-09T03:55:17Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-02-27T03:55:27Z | |
| dc.date.available | 1399-12-09T03:55:17Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-02-27T03:55:27Z | |
| dc.date.issued | 2013-04-03 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-01-14 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2011-11-10 | en_US |
| dc.date.submitted | 1390-08-19 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مهنوش اميني, ابوالقاسم نوري, حسين سماواتيان. (1392). تأثیر آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر سلامت عمومي پرستاران. مدیریت اطلاعات سلامت, 0(0) | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1735-7853 | |
| dc.identifier.issn | 1735-9813 | |
| dc.identifier.uri | http://him.mui.ac.ir/index.php/him/article/view/378 | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/781516 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: مهارت‌های ارتباطی از جمله مهارت‌های اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران به دلیل موقعیت شغلی خود باید مهارت کافی جهت برقراری ارتباط مناسب با همکاران و بیماران داشته باشند تا از آرامش، رضایت و سلامت بهره‌مند شوند. هدف اين تحقيق، تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر ميزان سلامت عمومي (و ابعاد آن) پرستاران بيمارستان شهيد آيت‌اله کاشاني اصفهان بود. روش بررسي : نوع مطالعه‌ی این پژوهش، نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماري، کليه‌ی پرستاران بيمارستان آيت‌اله کاشاني در سال 1388 (158 پرستار زن و مرد در 12 بخش) بود که از میان آن‌ها 20 پرستار برای شرکت در گروه آزمايشي و همچنین 20 پرستار برای شرکت در گروه شاهد به عنوان نمونه‌ی آماری و با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. مداخله‌ی انجام شده، 8 جلسه‌ی آموزش مهارت‌هاي ارتباطي براي گروه آزمايشي در طی یک ماه بود. براي ارزيابي سلامت عمومی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله‌ی آموزشی (8 جلسه آموزش مهارت‌های ارتباطی) از پرسش‌نامه‌ی استاندارد سلامت عمومي (General Health Questionnaire یا GHQ-28) استفاده شد. ضريب پايايي اين پرسش‌نامه از طريق Cronbach's alpha برابر 78/0 برآورد شد. تحليل در سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل کوواريانس) توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 انجام شد. يافته‌ها: آموزش مهارت‌های ارتباطی، میزان سلامت عمومی را 73 درصد افزایش و میزان افسردگي، اضطراب، اختلال در کارکردهاي اجتماعي و جسماني را به ترتیب 75، 72، 72 و 34 درصد کاهش داده است (01/0 > P). نتيجه‌گيري: با طراحي و اجراي استاندارد جلسات آموزشي و تدريس توسط مدرسين مجرب و متخصص، آموزش مهارت‌هاي ارتباطي تأثير بسزايي در سلامت عمومي کارکنان خواهد داشت. واژه‌هاي كليدي: مهارت‌هاي ارتباطي؛ آموزش؛ سلامت؛ پرستاران | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مدیریت اطلاعات سلامت | fa_IR |
| dc.subject | آموزش مهارت های ارتباطی | fa_IR |
| dc.subject | سلامت عمومی | fa_IR |
| dc.subject | پرستار | fa_IR |
| dc.subject | بیمارستان. | fa_IR |
| dc.title | تأثیر آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر سلامت عمومي پرستاران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد، روان‌شناسي صنعتي و سازماني، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاد، روان‌شناسي صنعتي و سازماني، مرکز تحقيقات مديريت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران | fa_IR |
| dc.contributor.department | استاديار، روان‌شناسي صنعتي و سازماني، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 0 | |
| dc.citation.issue | 0 | |
