تأثیر آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر سلامت عمومي پرستاران

Abstract

مقدمه: مهارت‌های ارتباطی از جمله مهارت‌های اساسی برای زندگی در عصر حاضر است. پرستاران به دلیل موقعیت شغلی خود باید مهارت کافی جهت برقراری ارتباط مناسب با همکاران و بیماران داشته باشند تا از آرامش، رضایت و سلامت بهره‌مند شوند. هدف اين تحقيق، تعيين اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر ميزان سلامت عمومي (و ابعاد آن) پرستاران بيمارستان شهيد آيت‌اله کاشاني اصفهان بود. روش بررسي : نوع مطالعه‌ی این پژوهش، نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماري، کليه‌ی پرستاران بيمارستان آيت‌اله کاشاني در سال 1388 (158 پرستار زن و مرد در 12 بخش) بود که از میان آن‌ها 20 پرستار برای شرکت در گروه آزمايشي و همچنین 20 پرستار برای شرکت در گروه شاهد به عنوان نمونه‌ی آماری و با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. مداخله‌ی انجام شده، 8 جلسه‌ی آموزش مهارت‌هاي ارتباطي براي گروه آزمايشي در طی یک ماه بود. براي ارزيابي سلامت عمومی هر دو گروه، قبل و بعد از مداخله‌ی آموزشی (8 جلسه آموزش مهارت‌های ارتباطی) از پرسش‌نامه‌ی استاندارد سلامت عمومي (General Health Questionnaire یا GHQ-28) استفاده شد. ضريب پايايي اين پرسش‌نامه از طريق Cronbach's alpha برابر 78/0 برآورد شد. تحليل در سطح آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (تحليل کوواريانس) توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 انجام شد. يافته‌ها: آموزش مهارت‌های ارتباطی، میزان سلامت عمومی را 73 درصد افزایش و میزان افسردگي، اضطراب، اختلال در کارکردهاي اجتماعي و جسماني را به ترتیب 75، 72، 72 و 34 درصد کاهش داده است (01/0 > P). نتيجه‌گيري: با طراحي و اجراي استاندارد جلسات آموزشي و تدريس توسط مدرسين مجرب و متخصص، آموزش مهارت‌هاي ارتباطي تأثير بسزايي در سلامت عمومي کارکنان خواهد داشت. واژه‌هاي كليدي: مهارت‌هاي ارتباطي؛ آموزش؛ سلامت؛ پرستاران