نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسیدمجتبی سلطاندوست ناریfa_IR
dc.contributor.authorعلیرضا شمس الدینیfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:55:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:55:17Z
dc.date.available1399-12-08T21:55:17Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:55:17Z
dc.date.issued2020-11-16en_US
dc.date.issued1399-08-26fa_IR
dc.date.submitted2020-04-06en_US
dc.date.submitted1399-01-18fa_IR
dc.identifier.citationسیدمجتبی سلطاندوست ناری, علیرضا شمس الدینی. (1399). مقايسه امتيازات آزمون هاي غربالگري حرکت عملکردي در پسران فوتباليست نوجوان با و بدون ناهنجاريهاي زانوي ضربدري و پرانتزي. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 8(3), 138-130. doi: 10.22037/meipm.v8i3.29808fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v8i3.29808
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/29808
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777929
dc.description.abstractسابقه و هدف: ناهنجاري‌هاي وضعيتي اندام تحتاني به‌عنوان عاملي که در راستاي بدن تغييراتي ايجاد مي‌کند، مورد توجه مي‌باشد. آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي که نقش مهمي را در پيش‌بيني آسيب‌هاي ورزشي ايفا مي‌کند، مي‌تواند از اين تغييرات که راستاي طبيعي بدن را برهم مي‌زند، متأثر گردد. هدف از اين پژوهش مقايسه امتيازات آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي در پسران فوتباليست نوجوان با و بدون ناهنجاري‌هاي زانوي ضربدري و پرانتزي بود. روش بررسي: براي انجام اين تحقيق، 60 فوتباليست نوجوان با ميانگين سن 57/0 ± 39/15 سال، قد 33/7 ± 14/167 سانتي‌متر و وزن 59/8 ± 25/55 کيلوگرم و فاقد هرگونه آسيب، به‌صورت هدفمند به‌عنوان نمونه آماري انتخاب و به سه گروه زانوي ضربدري (20 نفر)، زانوي پرانتزي (20 نفر) و بدون ناهنجاري (20 نفر) تقسيم شدند. براي ارزيابي ناهنجاري‌هاي زانوي ضربدري و پرانتزي از کوليس استفاده شد. غربالگري حرکت عملکردي نيز به‌وسيله مجموعه آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي شامل (اسکوات کامل، گام برداشتن از روي مانع، لانج، تحرک‌پذيري شانه، بالا آوردن مستقيم فعال پا، شناي پايداري تنه و ثبات چرخشي) انجام شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس يک‌طرفه و آزمون تعقيبي توکي در سطح معني‌داري 05/0  P< استفاده شد. يافته‌ها: در مقايسه امتياز آزمون هاي غربالگري حرکت عملکردي بين گروه‌هاي با ناهنجاري زانوي ضربدري (98/1 ± 50/13)، زانوي پرانتزي (51/2 ± 15/14) و بدون ناهنجاري (08/2 ± 60/15) اختلاف معني‌داري مشاهده شد (013/0=P). اين امتياز در بين افراد با و بدون ناهنجاري زانوي ضربدري تفاوت معني‌داري مشاهده شد (011/0=P). همچنين بين افراد با و بدون ناهنجاري زانوي پرانتزي و بين افراد با زانوي پرانتزي و ضربدري نيز تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (05/0fa_IR
dc.format.extent372
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v8i3.29808
dc.subjectزانوي ضربدري و پرانتزيfa_IR
dc.subjectآزمونهاي غربالگري حرکت عملکرديfa_IR
dc.subjectپسران فوتباليست نوجوانfa_IR
dc.titleمقايسه امتيازات آزمون هاي غربالگري حرکت عملکردي در پسران فوتباليست نوجوان با و بدون ناهنجاريهاي زانوي ضربدري و پرانتزيfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه آسيب شناسي ورزشي و حرکات اصلاحي، دانشکده علوم ورزشي، دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه توانبخشي، مرکز تحقيقات فيزيولوژي ورزش، پژوهشکده سبک زندگي، دانشگاه علوم پزشکي بقيه الله، تهران، ايرانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue3
dc.citation.spage138
dc.citation.epage130


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد