مقايسه امتيازات آزمون هاي غربالگري حرکت عملکردي در پسران فوتباليست نوجوان با و بدون ناهنجاريهاي زانوي ضربدري و پرانتزي

Abstract

سابقه و هدف: ناهنجاري‌هاي وضعيتي اندام تحتاني به‌عنوان عاملي که در راستاي بدن تغييراتي ايجاد مي‌کند، مورد توجه مي‌باشد. آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي که نقش مهمي را در پيش‌بيني آسيب‌هاي ورزشي ايفا مي‌کند، مي‌تواند از اين تغييرات که راستاي طبيعي بدن را برهم مي‌زند، متأثر گردد. هدف از اين پژوهش مقايسه امتيازات آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي در پسران فوتباليست نوجوان با و بدون ناهنجاري‌هاي زانوي ضربدري و پرانتزي بود. روش بررسي: براي انجام اين تحقيق، 60 فوتباليست نوجوان با ميانگين سن 57/0 ± 39/15 سال، قد 33/7 ± 14/167 سانتي‌متر و وزن 59/8 ± 25/55 کيلوگرم و فاقد هرگونه آسيب، به‌صورت هدفمند به‌عنوان نمونه آماري انتخاب و به سه گروه زانوي ضربدري (20 نفر)، زانوي پرانتزي (20 نفر) و بدون ناهنجاري (20 نفر) تقسيم شدند. براي ارزيابي ناهنجاري‌هاي زانوي ضربدري و پرانتزي از کوليس استفاده شد. غربالگري حرکت عملکردي نيز به‌وسيله مجموعه آزمون‌هاي غربالگري حرکت عملکردي شامل (اسکوات کامل، گام برداشتن از روي مانع، لانج، تحرک‌پذيري شانه، بالا آوردن مستقيم فعال پا، شناي پايداري تنه و ثبات چرخشي) انجام شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس يک‌طرفه و آزمون تعقيبي توکي در سطح معني‌داري 05/0 P< استفاده شد. يافته‌ها: در مقايسه امتياز آزمون هاي غربالگري حرکت عملکردي بين گروه‌هاي با ناهنجاري زانوي ضربدري (98/1 ± 50/13)، زانوي پرانتزي (51/2 ± 15/14) و بدون ناهنجاري (08/2 ± 60/15) اختلاف معني‌داري مشاهده شد (013/0=P). اين امتياز در بين افراد با و بدون ناهنجاري زانوي ضربدري تفاوت معني‌داري مشاهده شد (011/0=P). همچنين بين افراد با و بدون ناهنجاري زانوي پرانتزي و بين افراد با زانوي پرانتزي و ضربدري نيز تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (05/0