نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشهرزاد عليان نژاديfa_IR
dc.contributor.authorاميرحسام حسنيfa_IR
dc.contributor.authorهمايون احمدپناهيfa_IR
dc.contributor.authorسيد مهدي برقعيfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:48:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:48:38Z
dc.date.available1399-12-08T21:48:38Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:48:38Z
dc.date.issued2019-07-07en_US
dc.date.issued1398-04-16fa_IR
dc.date.submitted2020-01-07en_US
dc.date.submitted1398-10-17fa_IR
dc.identifier.citationشهرزاد عليان نژادي, اميرحسام حسني, همايون احمدپناهي, سيد مهدي برقعي. (1398). حذف آنتراسن از محيط‌‌هاي آبي با استفاده از نانوذرات مغناطيسي عامل‌‌دار شده با دندريمر پلي‌آميدوآمين. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 7(1), 64-55. doi: 10.22037/meipm.v7i1.28549fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v7i1.28549
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/28549
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777857
dc.description.abstractسابقه و هدف: هيدروکربن‌هاي آروماتيک چندحلقه‌‌اي آلاينده‌‌هايي خطرناک درمحيط‌هاي آبي هستند که به علت داشتن ويژگي‌‌هاي جهش‌‌زايي و سرطان‌‌زايي، تهديدي جدي براي سلامت افراد جامعه تلقي مي‌شوند. بنابراين براي حفظ بهداشت عمومي و محيط زيست، حذف آن‌ها از منابع آبي امري ضروري است. هدف از اين پژوهش حذف آنتراسن از آب آلوده با نانوجاذب دندريمري مغناطيسي است.روش بررسي: در اين تحقيق نانوذرات مغناطيسي توسط پليمرهاي  PAMAM  دندريمر عامل‌دارشده و با ليگاند سطحي بنزآلدئيد اصلاح شده است. ويژگي‌هاي ظاهري جاذب با SEM، XRD و FTIR بررسي شد. اثر پارامترهاي موثر در جذب و قابليت احياء جاذب در شرايط آزمايشگاهي ناپيوسته مطالعه گرديد و غلظت باقي‌‌مانده آنتراسن در محلول آبي با دستگاه اسپکتروفتومتر خوانده شد. داده‌‌ها با مدل‌هاي مختلف ايزوترم و سينتيک جذب تطابق داده شدند. ملاحظات اخلاقي در اين مطالعه بر اساس دستورالعمل هلسينکي رعايت شد.يافته‌‌ها: نتايج نشان داد که کارايي حذف آنتراسن در مقدارpH  معادل 7، با افزايش زمان تماس تا 20 دقيقه و مقدار جاذب 6/0 گرم بر ليتر، افزايش مي‌‌يابد. هم‌چنين مشخص شد فرايند جذب از ايزوترم لانگموير و سينتيک شبه درجه دوم تبعيت مي‌‌کند. بيشترين ظرفيت جذب جاذب با مقدار   mg/g 105  qmax:بيانگر بالا بودن قدرت  جذب دندريمر مگنتيت سنتز شده است. بررسي قابليت استفاده مجدد از جاذب نيز نشان داد که اين نانوساختار مي‌‌تواند با حفظ راندمان بالاي خود در جذب آنتراسن تا 7 دوره احياء شود.نتيجه‌‌گيري: با استناد به نتايج به‌دست آمده مي‌‌توان بيان کرد که از نانوپليمر ساخته شده مي‌‌توان به عنوان جاذبي قوي و کارآمد با پتانسيل و ظرفيت جذب بالا براي حذف آنتراسن از محيط‌هاي آبي استفاده کرد.How to cite this article:Aliannejadi SH, Hassani AH, Ahmad-Panahi H, Borghei SM. Anthracene Removal from Aqueous Media using Functionalized Magnetic Nanoparticles with Poly (amidoamine) Dendrimer. J Saf Promot Inj Prev. 2019; 7(1):55 -64.fa_IR
dc.format.extent739
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v7i1.28549
dc.subjectآنتراسنfa_IR
dc.subjectآلاينده‌هاي خطرناکfa_IR
dc.subjectتصفيه آبfa_IR
dc.subjectدندريمرfa_IR
dc.subjectنانوذرات مگنتيتfa_IR
dc.subjectجذب.fa_IR
dc.titleحذف آنتراسن از محيط‌‌هاي آبي با استفاده از نانوذرات مغناطيسي عامل‌‌دار شده با دندريمر پلي‌آميدوآمينfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشجوي دکتراي مهندسي محيط زيست، دانشکده منابع طبيعي و محيط زيست، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسي محيط زيست، دانشکده منابع طبيعي و محيط زيست، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران.fa_IR
dc.contributor.departmentگروه شيمي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران مرکز، تهران، ايران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده مهندسي شيمي ونفت، دانشگاه صنعتي شريف،تهران، ايرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue1
dc.citation.spage64
dc.citation.epage55


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد