حذف آنتراسن از محيطهاي آبي با استفاده از نانوذرات مغناطيسي عاملدار شده با دندريمر پليآميدوآمين
(ندگان)پدیدآور
شهرزاد عليان نژادياميرحسام حسنيهمايون احمدپناهيسيد مهدي برقعينوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
سابقه و هدف: هيدروکربنهاي آروماتيک چندحلقهاي آلايندههايي خطرناک درمحيطهاي آبي هستند که به علت داشتن ويژگيهاي جهشزايي و سرطانزايي، تهديدي جدي براي سلامت افراد جامعه تلقي ميشوند. بنابراين براي حفظ بهداشت عمومي و محيط زيست، حذف آنها از منابع آبي امري ضروري است. هدف از اين پژوهش حذف آنتراسن از آب آلوده با نانوجاذب دندريمري مغناطيسي است.روش بررسي: در اين تحقيق نانوذرات مغناطيسي توسط پليمرهاي PAMAM دندريمر عاملدارشده و با ليگاند سطحي بنزآلدئيد اصلاح شده است. ويژگيهاي ظاهري جاذب با SEM، XRD و FTIR بررسي شد. اثر پارامترهاي موثر در جذب و قابليت احياء جاذب در شرايط آزمايشگاهي ناپيوسته مطالعه گرديد و غلظت باقيمانده آنتراسن در محلول آبي با دستگاه اسپکتروفتومتر خوانده شد. دادهها با مدلهاي مختلف ايزوترم و سينتيک جذب تطابق داده شدند. ملاحظات اخلاقي در اين مطالعه بر اساس دستورالعمل هلسينکي رعايت شد.يافتهها: نتايج نشان داد که کارايي حذف آنتراسن در مقدارpH معادل 7، با افزايش زمان تماس تا 20 دقيقه و مقدار جاذب 6/0 گرم بر ليتر، افزايش مييابد. همچنين مشخص شد فرايند جذب از ايزوترم لانگموير و سينتيک شبه درجه دوم تبعيت ميکند. بيشترين ظرفيت جذب جاذب با مقدار mg/g 105 qmax:بيانگر بالا بودن قدرت جذب دندريمر مگنتيت سنتز شده است. بررسي قابليت استفاده مجدد از جاذب نيز نشان داد که اين نانوساختار ميتواند با حفظ راندمان بالاي خود در جذب آنتراسن تا 7 دوره احياء شود.نتيجهگيري: با استناد به نتايج بهدست آمده ميتوان بيان کرد که از نانوپليمر ساخته شده ميتوان به عنوان جاذبي قوي و کارآمد با پتانسيل و ظرفيت جذب بالا براي حذف آنتراسن از محيطهاي آبي استفاده کرد.How to cite this article:Aliannejadi SH, Hassani AH, Ahmad-Panahi H, Borghei SM. Anthracene Removal from Aqueous Media using Functionalized Magnetic Nanoparticles with Poly (amidoamine) Dendrimer. J Saf Promot Inj Prev. 2019; 7(1):55 -64.
کلید واژگان
آنتراسنآلايندههاي خطرناک
تصفيه آب
دندريمر
نانوذرات مگنتيت
جذب.
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2019-07-071398-04-16
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیسازمان پدید آورنده
دانشجوي دکتراي مهندسي محيط زيست، دانشکده منابع طبيعي و محيط زيست، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران.گروه مهندسي محيط زيست، دانشکده منابع طبيعي و محيط زيست، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات، تهران، ايران.
گروه شيمي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران مرکز، تهران، ايران.
دانشکده مهندسي شيمي ونفت، دانشگاه صنعتي شريف،تهران، ايران
شاپا
2345-24552383-1901




