نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپريسا بازدار اردبيليfa_IR
dc.contributor.authorپیمان پژمان زادfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-08T21:43:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-26T21:43:20Z
dc.date.available1399-12-08T21:43:20Zfa_IR
dc.date.available2021-02-26T21:43:20Z
dc.date.issued2018-03-13en_US
dc.date.issued1396-12-22fa_IR
dc.date.submitted2018-03-13en_US
dc.date.submitted1396-12-22fa_IR
dc.identifier.citationپريسا بازدار اردبيلي, پیمان پژمان زاد. (1396). بررسي رابطه بلندمدت بين توسعه اقتصادي و سوانح جاده‌اي در کشور. ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌ها, 5(4), 200-193. doi: 10.22037/meipm.v5i4.20718fa_IR
dc.identifier.issn2345-2455
dc.identifier.issn2383-1901
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20718
dc.identifier.urihttps://journals.sbmu.ac.ir/spip/article/view/20718
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/777801
dc.description.abstractسابقه و هدف: سوانح جاده‌اي و تلفات ناشي از آن‌يکي از چالش‌هاي جوامع بشري است که هزينه‌هاي اقتصادي زيادي را بر اقتصاد برخي کشورها تحميل نموده است. هدف اين مقاله بررسي رابطه بلندمدت بين توسعه اقتصادي و سوانح جاده‌اي کشور طي سال‌هاي 94-1369 مي‌باشد.روش بررسي: براي مدل‌سازي تعيين رابطه بلندمدت بين توسعه اقتصادي و سوانح جاده‌اي کشور از الگوي خود رگرسيون برداري و نرم‌افزارهاي ميکروفيت و اي‌ويوز استفاده‌شده است. جهت بررسي پايايي و هم انباشتگي متغيرها، مرتبه جمعي بودن متغيرهاي الگو تعيين گرديده و سپس تعداد وقفه‌هاي بهينه مدل، مشخص مي‌شوند. در گام بعدي تعداد بردارهاي هم انباشتگي الگو، تعيين‌شده و سپس الگوي مطلوب مشخص مي‌گردد. جهت بررسي ميزان توضيح دهندگي تغييرات متغير تعداد سوانح جاده‌اي بر توسعه اقتصادي کشور، روش تجزيه واريانس خطاي پيش‌بيني استفاده‌شده است.يافته‌ها: مثبت بودن ضريب لگاريتم توليد ناخالص داخلي سرانه (10/29) در برآورد مدل حاكي از اين است كه رشد اقتصادي (افزايش درآمد سرانه) با ميزان تصادفات بيشتري در بخش جاده همراه بوده است و نيز با توجه به ضريب منفي متغير مجذور لگاريتم توليد ناخالص داخلي سرانه، حكايت از آن دارد كه در مراحل بعدي رشد اقتصادي ميزان تصادفات جاده‌اي كاهش مي‌يابد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه بين متغير ضريب جيني که نشان‌دهنده نابرابري توزيع درآمد در کشور مي‌باشد و تصادفات جاده‌اي يک رابطه‌ي مثبت (66/0) و معنا دارا وجود دارد. با توجه به ضريب مثبت طول جاده‌هاي کشور (53/0)، مي‌توان دريافت كه اين متغير با ميزان تلفات جاده‌اي رابطه‌ي مثبت دارد. همچنين از نتايج برآورد مدل چنين استنباط مي‌شود كه بين جمعيت (POP) و ميزان تصادفات جاده‌اي رابطه‌ي مستقيم (21/4) برقرار است و بيانگر اين است كه همراه با رشد جمعيت شمار تصادفات جاده‌اي افزايش پيداکرده است.نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست‌آمده از يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه فرضيه كوزنتس براي ايران تأييد مي‌گردد. اين بدان معناست كه در مراحل اوليه رشد اقتصادي، نرخ سوانح جاده‌اي افزايش پيدا مي‌كند و درنهايت به سبب پيشرفت‌هاي تكنيكي، افزايش ميزان سرمايه‌گذاري در بخش‌هاي مرتبط و آموزش‌هاي مناسب، اين نرخ در سطوح بالاي درآمد سرانه كاهش پيدا مي‌كند. How to cite this article:Bazdar Ardebili P, Pejmanzad P. The role of long-term relationship of economic development with road incidents in Iran. J Saf Promot Inj Prev. 2017; 5(4):193-200.fa_IR
dc.format.extent353
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌هاfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22037/meipm.v5i4.20718
dc.subjectسوانح جاده‌ايfa_IR
dc.subjectتوسعه اقتصاديfa_IR
dc.subjectالگوي خود رگرسيون برداريfa_IR
dc.subjectفرضيه کوزنتسfa_IR
dc.titleبررسي رابطه بلندمدت بين توسعه اقتصادي و سوانح جاده‌اي در کشورfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentمرکز تحقيقات راه، مسکن و شهرسازي، تهران، ايرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقيقات راه، مسکن و شهرسازي، تهران، ايرانfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue4
dc.citation.spage200
dc.citation.epage193


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد