نقش درک خطر بر مولفه هاي رفتار ايمني: تبيين اثرميانجي انگيزه ايمني و تعديل گر جوّ ايمني همکاران و سرپرست

Abstract

سابقه و هدف: مطالعات قبلي تأثير درک خطر را بر انطباق ايمني تأييد کرده‌اند، اما تا حد زيادي بحث برانگيز بودند. اين مطالعه با هدف تبيين اين تعارض و سازوکاري است که از طريق آن درک خطر مي‌تواند بر رفتار ايمني تأثير بگذارد. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعة آماري اين تحقيق کليه کارکنان سازمان آتش‌نشاني و خدمات ايمني همدان به تعداد 800 نفر بوده که حجم نمونه براساس جدول مورگان تعداد 261 نفر با استفاده از روش نمونه‎گيري تصادفي ساده تعيين شد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد درک خطر، رفتار ايمني، انگيزه‌ي ايمني و جوّ ايمني استفاده شد و الگوي ارائه شده با استفاده از مدل‏سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد: درک خطر بر انگيزه ايمني آتش‌نشانان همدان تأثير معناداري داشت (66/0). انگيزه ايمني بر انطباق ايمني (64/0) و مشارکت ايمني (42/0) آتش‌نشانان همدان تأثير معناداري داشت. انگيزه ايمني در تأثيرگذاري درک خطر بر انطباق ايمني (61/0) و مشارکت ايمني (37/0) آتش‌نشانان همدان نقش ميانجي داشت. همچنين جوّ ايمني سرپرست (66/0) و جوّ ايمني همکاران (58/0) رابطه درک خطر و انگيزه ايمني را تعديل مي‌‌کرد. نتيجه‌گيري: به‌طور کلي از نتايج به دست آمده مي‌توان دريافت درک خطر و جوّ ايمني عواملي هستند که انگيزه ايمني، مشارکت ايمني و انطباق ايمني را تحت تأثير قرار مي‌دهند. بر اين اساس پيشنهاد مي‌شود که درک خطر و جوّ ايمني بيشتر مورد توجه قرار گيرند.

How to cite this article: Aghighi A, Souri M. The Role of Risk Perception on Safety Behavior: Mediated by Safety Motivation and the Moderating Role of co-workers' and Supervisor Safety Climate. J Saf Promot Inj Prev. 2021; 8(4):227- 37.