نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorندا زینلیfa_IR
dc.contributor.authorمحمد ‌هاشمیfa_IR
dc.contributor.authorمحسن میرمحمد صادقیfa_IR
dc.contributor.authorحمید میرمحمد صادقیfa_IR
dc.contributor.authorمیرعلیمحمد سبزقبائیfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-06T21:43:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-24T21:43:43Z
dc.date.available1399-12-06T21:43:33Zfa_IR
dc.date.available2021-02-24T21:43:43Z
dc.date.issued2012-12-09en_US
dc.date.issued1391-09-19fa_IR
dc.date.submitted2012-10-11en_US
dc.date.submitted1391-07-20fa_IR
dc.identifier.citationندا زینلی, محمد ‌هاشمی, محسن میرمحمد صادقی, حمید میرمحمد صادقی, میرعلیمحمد سبزقبائی. (1391). پلی مرفیسم حذف و جایگزینی در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین و ارتباط آن با انسداد آترواسکلروتیک گرافتهای وریدی پس از عمل CABG. دانشکده پزشکی اصفهان, 30(209), 1622-1630.fa_IR
dc.identifier.issn1027-7595
dc.identifier.issn1735-854X
dc.identifier.urihttp://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/2257
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/772517
dc.description.abstractمقدمه: در بسیاری از مطالعات به ارتباط پلی­مرفیسم حذف و جایگزینی (Insertion/Deletion یا I/D) در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و بیماری­های قلبی- عروقی اشاره شده است اما نقش این پلی­مرفیسم و انسداد گرافت­های وریدی در طولانی مدت بعد از عمل جراحی بای­پاس عروق عروق کرونر (CABG) بحث برانگیز است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی ارتباط پلی مرفیسم ( (I/Dدر ژن ACE و انسداد آترواسکروتیک گرافت های وریدی است. روش­ها: بیمارانی که حداقل 5 سال از زمان عمل CABG آنها گذشته بود در این مطالعه مقطعی شرکت داده شدند. انسداد گرافت­های وریدی به وسیله آنژیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت.پلی مورفیسم (I/D) در ژن ACE توسط واکنش زنجیره­ای پلی مراز (PCR) مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته­ها: در مجموع ١٠٢  (84 مرد) بیمار در این مطالعه شرکت کردند. توزیع فراوانی ژنوتیپ II , ID, DD مشاهده شده به ترتیب 6/23%، 7/62% و 7/13% بود. بین گروه­های ژنوتیپی از لحاظ تعداد گرافت­های وریدی با انسداد کامل، دارای انسداد نسبی و فاقد ضایعه انسدادی تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود نداشت (P به ترتیب 6/0، 7/0 و 18/0). اختلاف گروه­های ژنوتیپی از نظر تعداد ماه­های سپری شده بعد از CABG در آستانه معنی­دار شدن قرار داشت (06/0=P) و بیانگر این بود که بیماران در گروه ژنوتیپی II در زمان کوتاهتری، دارای تعداد برابر از گرافت­های وریدی با انسداد کامل هستند. نتیجه­گیری: علی رغم این که نتایج مطالعه ما، به عدم ارتباط پلی مرفیسم I/D در ژن ACE و انسداد گرافت­های وریدی در طولانی مدت بعد از CABG اشاره دارد ولی احتمالاً گروه ژنوتیپی II سرعت انسداد گرافت­های وریدی را افزایش می­دهد. واژگان کلیدی : موتاسیون حذف و جایگزینی، آنزیم مبدل آنژیوتانسین، عمل جراحی بای­پاس عروق کرونر،  انسداد گرافت وریدی.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی اصفهانfa_IR
dc.relation.ispartofدانشکده پزشکی اصفهانfa_IR
dc.titleپلی مرفیسم حذف و جایگزینی در ژن آنزیم مبدل آنژیوتانسین و ارتباط آن با انسداد آترواسکلروتیک گرافتهای وریدی پس از عمل CABGfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترای داروسازی، کمیته‌ی تحقیقات دانشجویی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه جراحی قلب و عروق، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد، گروه بیوتکنولوژی دارویی، دانشکده‌ی داروسازی و علوم دارویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، مرکز پژوهش‌های توکسیکولوژی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume30
dc.citation.issue209
dc.citation.spage1622
dc.citation.epage1630


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد