نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorغریب پور, شیواfa_IR
dc.contributor.authorغریب پور, شیواfa_IR
dc.contributor.authorحجتی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorحجتی, حمیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-12-04T10:17:44Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-22T10:17:46Z
dc.date.available1399-12-04T10:17:44Zfa_IR
dc.date.available2021-02-22T10:17:46Z
dc.date.issued2019-02-01en_US
dc.date.issued1397-11-12fa_IR
dc.identifier.citationغریب پور, شیوا, غریب پور, شیوا, حجتی, حمید, حجتی, حمید. (1397). تاثیر واقعیت درمانی بر خودکارامدی مادران کودکان سندرم داون. پژوهش پرستاری, 13(6), 63-67.fa_IR
dc.identifier.issn1735-7012
dc.identifier.issn1735-9074
dc.identifier.urihttp://ijnr.ir/article-1-2216-other.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/764194
dc.description.abstractمقدمه: سندرم داون، شایع ترین اختلال غیر طبیعی کروموزومی انسانی و شناخته ترین عامل ژنتیکی عقب ماندگی ذهنی، زمینه ساز بروز نقایص و ناهنجاری های فیزیکی و مادرزادی است ، به دلیل رفتارهای غیرعادی این کودکان خودکارآمدی مادران دچار اختلال می شود. این مطالعه با هدف تاثیر واقعیت درمانی بر خودکارامدی  عمومی مادران کودکان سندرم داون انجام شده است.  روش­: در این مطالعه ی  کارآزمایی بالینی در سال 1396 در مرکز بهزیستی شهرستان بندرعباس 40  مادر کودکان سندرم داون به روش نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه کنترل و آزمون تقسیم شدند. جهت انجام مداخله در گروه آزمون نه جلسه ی آموزشی، هر جلسه ی به مدت 60 دقیقه انجام شد. برای جمع­آوری اطلاعات بیماران از پرسشنامه های دموگرافیک  و خودکار آمدی عمومی شرر و همکاران (1982)استفاده شد. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجریه و تحلیل داده ها انجام شد. یافته‌ها: نمره خودکارآمدی در گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله به ترتیب9/6 +1/55 و9/8 +2/56 و بعد از مداخله به ترتیب 4/6 +4/60 و 5/9 +2/57 بود. آزمون تی مستقل بین دو گروه قبل از مداخله اختلاف معنی داری را نشان نداد(62/0= p)، بعد از مداخله بین این دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد(22/0= P) و آزمون تی زوج بین قبل و بعد از مداخله در گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان نداد(51/0= p)ولی آزمون تی زوج در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری را نشان داد(01/0> p).آزمون کواریانس رابطه ی معنی بین قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی داری(034/0=P) را با 16/0Eta =  نشان داد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد واقعیت درمانی بر خودکارامدی مادران کودکان سندرم داون تاثیر مثبتی داشته است.می توان از واقعیت درمانی به عنوان روشی مناسب و مؤثر در افزایش خودکارامدی مادران کودکان سندرم داون در مداخلات درمانی و بالینی استفاده نمود.fa_IR
dc.format.extent656
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی پرستاری ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش پرستاریfa_IR
dc.subjectواقعیت درمانیfa_IR
dc.subjectخودکارامدیfa_IR
dc.subjectکودکان سندرم داونfa_IR
dc.subjectپرستاریfa_IR
dc.titleتاثیر واقعیت درمانی بر خودکارامدی مادران کودکان سندرم داونfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمدیریت پرستاریfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، واحدعلی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، واحدعلی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، واحدعلی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، واحدعلی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue6
dc.citation.spage63
dc.citation.epage67


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد