ارتباط بین افسردگی، اضطراب، استرس و رفتار غذایی در دانشآموزان دختر
(ندگان)پدیدآور
میرزای رزاز, جلالالدینمیرزای رزاز, جلالالدینمحبی, زهرامحبی, زهراحاجی فرجی, مجیدحاجی فرجی, مجیدهوشیارراد, آناهیتاهوشیارراد, آناهیتاعینی-زیناب, حسنعینی-زیناب, حسنآگاه هریس, مژگانآگاه هریس, مژگان
نوع مدرک
Textمقاله اصیل
زبان مدرک
فارسیچکیده
زمینه و هدف: براساس مطالعات پیشین، استرس بر رفتار غذایی تاثیرگذار و با انتخاب غذاهای ناسالم مرتبط است. همچنین استرس، اضطراب و افسردگی میتواند منجر به بیشخواری و افزایش وزن شود. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین افسردگی، اضطراب و استرس با رفتار غذایی در دانشآموزان دختر دبیرستانی است.
روش بررسی: مطالعه مقطعی از فروردین تا دی ۱۳۹۵ روی دانشآموزان دختر دبیرستانی شهر تهران با تایید و حمایت دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد. ۴۰۰ نمونه به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. پس از گرفتن رضایت و ثبت دادههای اقتصادی-اجتماعی، دادههای مرتبط با استرس، اضطراب و افسردگی توسط پرسشنامه کوتاه شده (DASS-21) گردآوری شد. جهت بررسی رفتار غذایی از پرسشنامه بسامد خوراک ۱۶۸ سوالی (FFQ) استفاده شد. برای ارزیابی ارتباط بین رفتار غذایی با استرس، اضطراب و افسردگی، Chi-square test و مدل برازش لجستیک به کار برده شد.
یافتهها: براساس نتایج مقاله حاضر، ۴۹/۸% دانشآموزان مورد مطالعه، سطوحی از استرس داشتند، ۵۶/۳% آنها از اضطراب رنج میبردند و ۵۵/۳% دارای سطوحی از افسردگی بودند. مصرف نمک در دانشآموزان دارای استرس، افسردگی و اضطراب، نسبت به دانشآموزان عادی بالاتر بود (۰/۰۰۶، ۰/۰۲، ۰/۰۱P=). مصرف غذای فوری در افراد دارای اضطراب بالا بود (۰/۰۷P=). اشخاص افسرده، بهندرت آبمیوه طبیعی میخوردند (۰/۰۳P=) و دانشآموزان پراسترس، خیلی کم از آبمیوههای طبیعی (۰/۰۰۶=P) و میوه (۰/۰۲P=) استفاده میکردند.
نتیجهگیری: دانشآموزانی که سطوحی از استرس، افسردگی و اضطراب داشتند، نسبت به دانشآموزان معمولی دارای عادات غذایی نامطلوبی بودند و این اختلالات میتواند رفتار غذایی را به سمت مصرف بیشتر غذاهای ناسالم گرایش دهد.
کلید واژگان
اضطرابافسردگی
رژیم غذایی
رفتار تغذیهای
اختلال روانی
استرس
شماره نشریه
10تاریخ نشر
2019-01-011397-10-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانسازمان پدید آورنده
گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تحقیقات سیاستگذاری برنامهریزی غذا و تغذیه، انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تحقیقات سیاستگذاری برنامهریزی غذا و تغذیه، انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تحقیقات سیاستگذاری برنامهریزی غذا و تغذیه، انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تحقیقات سیاستگذاری برنامهریزی غذا و تغذیه، انستیتو تحقیقات تغذیهای و صنایع غذایی کشور، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه تغذیه جامعه، موسسه ملی تحقیقات تغذیه و مواد غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور، گرمسار، ایران.
گروه روانشناسی سلامت، دانشگاه پیام نور، گرمسار، ایران.
شاپا
1683-17641735-7322



