تأثیر تغییرات سازمانی بر واكنش كاركنان حوزهی ستادی دانشگاه علوم پزشكی اصفهان
(ندگان)پدیدآور
جهانگير كريميانپريوش شكرچيزاده اصفهانيمحمدحسين يارمحمديانبهاره غلاميمونا دستغيبمريم فريور افشار
نوع مدرک
Textزبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: از آنجا كه نیروی انسانی در سازمانها مهمترین عامل اثربخشی و كارآیی هستند، شناخت عوامل مؤثر بر عملكرد و واكنش كاركنان از جمله تغییرات درون سازمانی در سطوح مدیریت حایز اهمیت میباشد. از اینرو هدف از این پژوهش تعیین تأثیر تغییرات سازمانی بر واكنش كاركنان حوزهی ستادی دانشگاه علوم پزشكی اصفهان بوده است. روش بررسی: این تحقیق از نوع پیمایشی بود كه با هدف تعیین تأثیر تغییرات سازمانی بر واكنش كاركنان حوزهی ستادی دانشگاه علوم پزشكی اصفهان در سال 1384 انجام گرفت. جامعهی پژوهش 700 نفر بودند كه 100 نفر آنها از طریق نمونهگیری طبقهای تصادفی و با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی واكنشهای كاركنان نسبت به تغییر و پرسشنامهی پذیرش تغییر شغل بود، كه روایی صوری و محتوایی آن با نظر كارشناسان و پایایی آن از طریق محاسبهی Cronbach’s alpha (ضریب alpha برای پرسشنامهی تعیین واكنش برابر 76/0 و برای پرسشنامهی پذیرش تغییر شغل برابر 84/0) تعیین گردید و دادههای حاصل از آنها با استفاده از آزمونهای توصیفی و استنباطی (آزمونKendal ) و نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: یافتهها نشان داد كه 44% افراد در گروه سنی 39-30 سال بودند و توزیع فراوانی زن و مرد یكسان بود. 55% افراد مورد مطالعه كارشناس و 45% كارمند بودند. همچنین میانگین سابقهی كاری افراد 6/12 سال بود و 54% كاركنان استخدام رسمی بودند. امتیازات كسب شده از پرسشنامهی پذیرش تغییر شغل بین 25-5 و میانگین پذیرش تغییر شغل در كاركنان 42/14 به دست آمد. همچنین امتیازات حاصل از پرسشنامهی واكنش كاركنان بین 24-6 و میانگین واكنشهای انكار 12/14، مقاومت 32/16، اكتشاف 9/13 و تعهد 15/12 بود. بین متغیرهای سن، جنس، پست سازمانی، سابقهی كار و نوع استخدام با میزان پذیرش تغییر شغل و واكنشهای انكار، مقاومت، اكتشاف و تعهد رابطهی معنیداری وجود نداشت. بین سن و تعهد و همچنین نوع استخدام و پذیرش تغییر شغل رابطهی مستقیم وجود داشت. نتیجهگیری: نتایج حاصل از تحقیق حاكی از وجود یك نوع بیتفاوتی در بین كاركنان نسبت به تغییرات سازمانی میباشد كه ممكن است ناشی از فرهنگ سازمانی، عدم اطلاع رسانی كافی، عدم مشاركت كاركنان در جریان تغییر و عدم ارایهی آموزشهای مناسب و ... باشد. همچنین افرادی كه از امنیت شغلی برخوردار هستند (استخدام رسمی)، واكنش تعهد بیشتری نسبت به سایر كاركنان نشان میدهند. واژههای كلیدی: تحول سازمانی؛ مدیران؛ کارکنان؛ دانشگاهها.
شماره نشریه
0تاریخ نشر
2011-03-151389-12-24
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی اصفهانسازمان پدید آورنده
استاديار، مديريت و برنامهريزي در تربيت بدني، دانشگاه علومپزشكي اصفهان، اصفهان، ايران.مربي، تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران. (نويسندهي مسؤول) Email: shekarchizadeh@mng.mui.ac.ir
دانشيار، مديريت و برنامهريزي آموزشي، مركز تحقيقات آموزش پزشکي، دانشگاه علومپزشكي اصفهان، اصفهان، ايران.
کارشناس ارشد، مديريت آموزشي، دانشگاه پيام نور خوراسگان اصفهان، اصفهان، ايران.
کارشناس، مديريت خدمات بهداشتي درماني، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران
کارشناس، مديريت خدمات بهداشتي درماني، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران
شاپا
1735-78531735-9813



