رابطه‌ی بین سرمایه‌ی اجتماعی با سطح بهداشت روانی

Abstract

مقدمه : تمرکز بر مقوله‌ی سرمایه‌ی اجتماعی در سال‌های اخیر مبتنی بر تأثیر آن در افزایش و تولید سرمایه‌های انسانی و همچنین بالا بردن سطح سلامت عمومی جامعه بوده است. سرمایه‌ی اجتماعی به عنوان عاملی برای موفقیت در برنامه‌های رفاه اجتماعی و سلامت عمومی مورد بحث می‌باشد و به همین دلیل امروزه در بررسی و تدوین شاخص‌های اجتماعی و شاخص‌های سلامت جسمی و روانی جایگاه خاصی دارد. هدف این مقاله، تعیین رابطه‌ی بین سرمایه‌ی اجتماعی با بهداشت روانی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه‌ی آماری را کلیه‌ی دانشجویان رشته‌های علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان در مقاطع مختلف تشکیل می‌دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه‌ی سلامت عمومی (General health questionnaire یا GHQ) برای سلامت روانی و پرسش‌نامه‌ی محقق ساخته برای سنجش سرمایه‌ی اجتماعی بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: ضریب همبستگی بین مؤلفه‌های اعتماد، احساس تعلق و علاقه و معتمد بودن با بهداشت روانی در سطح 05/0 > P رابطه معنی‌دار و معکوس داشت. یافته‌ها همچنین بیانگر آن بود که بین میزان سرمایه‌ی اجتماعی دانشجویان و بهداشت روانی آنان رابطه‌ی معکوس وجود دارد. نتیجه‌گیری: از جمله موارد قابل توجه، پایین بودن سطح مشارکت، اعتماد، احساس تعلق و علاقه و مورد اعتماد بودن دانشجویان نسبت به اکثریت گروه‌‌ها و نهادهای اجتماعی است و این نشان دهنده‌ی پایین بودن میزان سرمایه‌ی اجتماعی در بین آن‌ها می‌باشد. واژه‌های کلیدی: سرمایه‌ی اجتماعی؛ بهداشت روانی؛ دانشجویان