| dc.contributor.author | شمس نیا, سید امیر | fa_IR |
| dc.contributor.author | شمس نیا, سید امیر | fa_IR |
| dc.contributor.author | ترابی طباطبایی, فرهاد | fa_IR |
| dc.contributor.author | ترابی طباطبایی, فرهاد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-11-30T23:19:02Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-02-18T23:19:02Z | |
| dc.date.available | 1399-11-30T23:19:02Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-02-18T23:19:02Z | |
| dc.date.issued | 2019-08-23 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-06-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2016-04-19 | en_US |
| dc.date.submitted | 1395-01-31 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | شمس نیا, سید امیر, شمس نیا, سید امیر, ترابی طباطبایی, فرهاد, ترابی طباطبایی, فرهاد. (1398). مقایسه ی روش های مختلف تخمین تبخیر- تعرق بالقوه بر نتایج شاخص شناسایی خشکسالی (RDI) در استان تهران. مهندسی منابع آب, 12(41), 31-48. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2008-6377 | |
| dc.identifier.issn | 2423-719 | |
| dc.identifier.uri | http://wej.miau.ac.ir/article_3592.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/730729 | |
| dc.description.abstract | خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که زیانهای فراوانی را بر بخش کشاورزی و منابع آبی وارد می سازد. به منظور پایش و سنجش خشکسالی در هر منطقه و تجزیه و تحلیل آماری این پدیده لازم است از شاخص هایی استفاده گردد. اخیرا، از یک شاخص خشکسالی قدرتمند به نام شاخص شناسایی خشکسالی[1]، استقبال وسیعی گردیده و به طور عمده در مناطق خشک و نیمه خشک آب و هوایی به کار گرفته شده است. از آنجا که شاخص RDI از دو فراسنج بارش و تبخیر-تعرق بالقوه(PET) تشکیل شده، ارزیابی روش محاسبهPET و تاثیر آن برخصوصیات شدت خشکسالی به دست آمده به وسیله ی شاخص RDI ضروری است. در این تحقیق مقایسه نتایج حاصل از شاخص RDI برای دوره های مختلف زمانی براساس پنج روش محاسبه تبخیر-تعرق بالقوه با حداقل داده های لازم انجام شده است. این روشها عبارتند از: هارگریوز-سامانی، ترنت-وایت، بلانی- کریدل، جنسن- هیز و فائو-پنمن-مانتیث. روش فائو پنمن مانتیث به عنوان روش مرجع و مبنا جهت مقایسه استفاده شده است. از دادههای ایستگاههای هواشناسی در استان تهران استفاده شده که نماینده آب و هوایی اقلیم های مختلف هستند. نتایج نشان دادند که روشهای مختلف محاسبهPET تأثیر قابل توجهی بر نتایجRDI ندارند. در میان روش های مختلف تبخیر- تعرق بالقوه، در اکثر ایستگاه های هواشناسی مطالعه شده، روش بلانی-کریدل نزدیک ترین نتایج را با روش مرجع داشته و نسبتا مناسب تر است. این امر نشان میدهد کهRDI شاخصی قوی برای ارزیابی شدت خشکسالی بوده و شدت های خشکسالی محاسبه شده با کاربرد روشهای مختلف محاسبه تبخیر-تعرق بستگی ندارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1230 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه آزاد اسلامی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مهندسی منابع آب | fa_IR |
| dc.subject | خشکسالی | fa_IR |
| dc.subject | شاخص شناسایی خشکسالی | fa_IR |
| dc.subject | تبخیر-تعرق بالقوه | fa_IR |
| dc.title | مقایسه ی روش های مختلف تخمین تبخیر- تعرق بالقوه بر نتایج شاخص شناسایی خشکسالی (RDI) در استان تهران | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیرار | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیرار | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانش آموخته ی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 41 | |
| dc.citation.spage | 31 | |
| dc.citation.epage | 48 | |
