بررسی اپیدمیولوژی حوادث ناشی از کار در شاغلین یک شرکت ساختمان­ سازی

Abstract

سابقه و هدف: صنايع ساختماني به دليل نرخ بالای حوادث، جزء صنايع با خطر بالا به‌شمار می­روند. یافته­های مربوط به تحلیل حوادث در مدیریت خطر، ارتقاء ایمنی و برنامه­های پیشگیرانه نقش عمده­ای ایفا می­کند. هدف از مطالعۀ حاضر بررسي اپیدمیولوژی حوادث ناشی از کار در دو کارگاه یک شرکت ساختمان‌سازی در شهر تهران بر اساس فاكتورهاي فردي، گروه­هاي شغلي، عضو حادثه ديده و اعمال و شرايط ناايمن است.روش بررسی: این مطالعۀ توصیفی- تحلیلی، در کارگاه­های یک شرکت ساختمان‌سازی در سال 1390 در شهر تهران صورت پذیرفت. حوادث ثبت شده در یک‌سال گذشته از كميتۀ ايمني و بهداشت كارگاه دريافت و سپس اطلاعات مورد نياز بر اساس طراحي مطالعه استخراج گرديد. برای تحلیل داده­ها و بررسی ارتباط میان فاکتورهای مرتبط با توزيع حوادث از آزمون­هاي توصيفي، آزمون t مستقل و کای‌اسکوئر از نرم افزار SPSS 16استفاده گردید.یافته­ ها: در طی سال 1390 جمعاً تعداد 915 حادثه ثبت شده بود كه از اين ميان 431 حادثه مربوط به كارگاه شمارۀ 1 (1/47%) و 484 مورد، مربوط به كارگاه شمارۀ 2 (9/52%) بود. برخورد با اشیا و گیر افتادن میان تجهیزات از دلایل اصلی ایجاد آسیب در کارگاه­های این شرکت ساختمان­سازی بود. بیشترین فراوانی حوادث مربوط به مشاغل قالب­بندی و آرماتوربندی و کمترین فراوانی مرتبط با شغل جوش‌کاری بود. اعمال ناایمن بیش از شرایط ناایمن سبب رخداد حوادث شده­اند و انگشتان دست، بیشترین فراوانی حادثه را از نظر عضو صدمه دیده داشته­اند.نتیجه­ گیری: هیچ یک از این دو کارگاه ساختمان­سازی از نظر رعایت اصول ایمنی در وضعیت خوبی قرار نداشته و به دليل فراوانی حوادث در طبقه­بندي صنايع با خطر بالا قرار دارند.