| dc.contributor.author | گرزی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | گرزی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | اکرادی, سمانه | fa_IR |
| dc.contributor.author | اکرادی, سمانه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-11-30T13:56:36Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2021-02-18T13:56:36Z | |
| dc.date.available | 1399-11-30T13:56:36Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2021-02-18T13:56:36Z | |
| dc.date.issued | 2020-06-21 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-04-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2020-01-19 | en_US |
| dc.date.submitted | 1398-10-29 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | گرزی, علی, گرزی, علی, اکرادی, سمانه, اکرادی, سمانه. (1399). اثر طول دورة مصرف کورکومین در طی تمرین استقامتی شدید بر میزان فعالیت GPX و سطوح مالوندیآلدئید کبد، قلب و عضلۀ اسکلتی موشهای صحرایی نر ویستار. فیزیولوژی ورزشی, 12(46), 139-156. doi: 10.22089/spj.2020.8357.1989 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2322-164X | |
| dc.identifier.issn | 2476-7050 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22089/spj.2020.8357.1989 | |
| dc.identifier.uri | https://spj.ssrc.ac.ir/article_2043.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/723868 | |
| dc.description.abstract | پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مصرف مکمل کورکومین طی هشت هفته و 48 ساعت پایانی تمرین استقامتی شدید بر میزان فعالیت گلوتاتیونپراکسیداز (GPX) و مالوندیآلدئید (MDA) کبد، قلب و عضلۀ اسکلتی موشهای صحرایی انجام شد. تعداد 39 سر موش صحرایی نر ویستار (با سن هشت هفته و با میانگین وزنی 64/18 ± 76/226 گرم)، پس از یک هفته آشناسازی به شش گروه کنترل، کورکومین، 48 ساعت کورکومین، استقامتی، استقامتی + کورکومین و استقامتی + 48 ساعت کورکومین تقسیم شدند. تمرین استقامتی شدید (پنج جلسه در هفته) روی نوارگردان مخصوص جوندگان انجام شد. مکمل کورکومین در طی هشت هفته، سه جلسه در هفته (30 میلیگرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) یا 48 ساعت پایانی (هر هشت ساعت) به‌وسیلة تزریق درون‌صفاقی مصرف شد. سطوح فعالیت GPX به روش الایزا وMDA با روش اسپکتروفتومتری اندازهگیری شد.نتایج تحلیل واریانس یک‌طرفه نشان داد که فعالیتGPX بافت کبد (0.001 = P) و قلب (0.034 = P) گروه استقامتی، در مقایسه با گروه کنترل بهطور معناداری کمتر و سطوح MDA در بافت کبد (0.001 = P) و قلب (0.004 = P) بهطور معناداری بالاتر بود. همچنین، میزان فعالیت GPX در هر دو گروه استقامتی + کورکومین (0.002 = P) و استقامتی + 48 ساعت کورکومین (0.001 = P) بافت کبد، بهطور معناداری از گروه استقامتی بیشتر بود. سطوح MDA بافت کبد (0.007 = P) و قلب (0.018 = P) در گروه استقامتی + کورکومین به‌طورمعناداری از گروه استقامتی پایینتر بود و MDA قلب گروه کورکومین از گروه کنترل بیشتر بود. فعالیت GPX و MDA عضلة اسکلتی هیچگونه تفاوت معناداری را نشان نداد. به‌نظر میرسد تمرینات استقامتی شدید به بروز پاسخهای اکسایشی متفاوت در بافتهای مختلف منجر می‌شود و مصرف مکمل کورکومین در طی هشت هفته تمرین یا حتی 48 ساعت پایانی تمرینات استقامتی شدید، میتواند در بافتهای کبد و قلب از اثرهای فشار اکسایشی جلوگیری کند و ظرفیت آنتیاکسیدانی را تقویت کند. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فیزیولوژی ورزشی | fa_IR |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22089/spj.2020.8357.1989 | |
| dc.subject | کورکومین | fa_IR |
| dc.subject | تمرین استقامتی شدید | fa_IR |
| dc.subject | ظرفیت آنتیاکسیدانی | fa_IR |
| dc.subject | فشار اکسایشی | fa_IR |
| dc.subject | تغذیه ورزشی | fa_IR |
| dc.title | اثر طول دورة مصرف کورکومین در طی تمرین استقامتی شدید بر میزان فعالیت GPX و سطوح مالوندیآلدئید کبد، قلب و عضلۀ اسکلتی موشهای صحرایی نر ویستار | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه زنجان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه زنجان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 12 | |
| dc.citation.issue | 46 | |
| dc.citation.spage | 139 | |
| dc.citation.epage | 156 | |
