نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکیهانی بروجنی, دیاناfa_IR
dc.contributor.authorکیهانی بروجنی, دیاناfa_IR
dc.contributor.authorترتیبیان, بختیارfa_IR
dc.contributor.authorترتیبیان, بختیارfa_IR
dc.date.accessioned1399-11-30T13:46:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2021-02-18T13:46:25Z
dc.date.available1399-11-30T13:46:25Zfa_IR
dc.date.available2021-02-18T13:46:25Z
dc.date.issued2017-11-22en_US
dc.date.issued1396-09-01fa_IR
dc.date.submitted2016-10-09en_US
dc.date.submitted1395-07-18fa_IR
dc.identifier.citationکیهانی بروجنی, دیانا, کیهانی بروجنی, دیانا, ترتیبیان, بختیار, ترتیبیان, بختیار. (1396). مقایسۀ اثر دو شیوۀ تمرینی تناوبی شدید و تمرین تداومی با شدت متوسط بر عوامل پیش‌بینی‌کنندۀ منتخب نارسایی قلبی در زنان یائسۀ کم‌تحرک. فیزیولوژی ورزشی, 9(35), 89-104. doi: 10.22089/spj.2017.3168.1435fa_IR
dc.identifier.issn2322-164X
dc.identifier.issn2476-7050
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2017.3168.1435
dc.identifier.urihttps://spj.ssrc.ac.ir/article_1077.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/723752
dc.description.abstractفعالیت بدنی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی را با تعدیل فرایند التهاب کاهش می‌دهد. دراین‌راستا، هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ دو شیوۀ تمرینی تناوبی شدید و تمرین تداومی با شدت متوسط بر عوامل پیش‌بینی‌کنندۀ نارسایی قلبی در زنان یائسۀ کم‌تحرک بود. در این پژوهش 30 زن یائسۀ کم‌تحرک (با میانگین±انحراف معیار سنی 49/45±0/55 سال؛ وزن 59/1±26/71 کیلوگرم) سالم شهر اصفهان انتخاب شده و به سه گروه تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی با شدت متوسط و کنترل تقسیم گردیدند. گروه تمرین تناوبی شدید در برنامه‌ای با شدت 60 تا 90 درصد ضربان قلب ذخیره و گروه تمرین تداومی با شدت متوسط در برنامه‌ای با شدت 50 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره شرکت کردند؛ اما گروه کنترل درطول این دوره در هیچ‌گونه برنامۀ ورزشی منظمی شرکت نکرد. در این پژوهش پروتئین واکنشگر سی و شاخص‌های نیم‌رخ لیپیدی، قبل و بعد از هشت هفته با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری در سه گروه مقایسه گردید. نتایج نشان‌دهندۀ کاهش معنادار نشانگر التهابی پروتئین واکنشگر سی و افزایش معنادار لیپوپروتئین پرچگال در گروه تمرین تناوبی شدید نسبت به دو گروه دیگر می‌باشد. همچنین، افزایش معنادار نسبت لیپوپروتئین پرچگال به لیپوپروتئین کم‌چگال در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل مشاهده می‌شود. به‌طورکلی، یافته‌های این پژوهش نشان‌دهندۀ نقش مؤثرتر تمرینات تناوبی شدید نسبت به تمرینات تداومی با شدت متوسط در پیشگیری از بیماری‌های قلبی ـ عروقی در زنان یائسه می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22089/spj.2017.3168.1435
dc.subjectتمرین تناوبی شدیدfa_IR
dc.subjectتمرین تداومی با شدت متوسطfa_IR
dc.subjectزنان یائسۀ کم‌تحرکfa_IR
dc.subjectعوامل پیش‌بینی‌کنندۀ نارسایی قلبیfa_IR
dc.subjectقلب و عروق و تنفسfa_IR
dc.titleمقایسۀ اثر دو شیوۀ تمرینی تناوبی شدید و تمرین تداومی با شدت متوسط بر عوامل پیش‌بینی‌کنندۀ منتخب نارسایی قلبی در زنان یائسۀ کم‌تحرکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه علامه طباطبایی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشگاه علامه طباطبایی تهرانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue35
dc.citation.spage89
dc.citation.epage104


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد